Τις καλοκαιρινές της διακοπές απολαμβάνει η Νικολέττα Καρρά μακριά από το άγχος και την πίεση της καθημερινότητας. Αυτές τις ημέρες η ταλαντούχα ηθοποιός βρίσκεται στον Κάλαμο και περνάει ατελείωτες ώρες στην παραλία.
Η Νικολέττα Καρρά διαθέτει ένα από τα πιο καλλίγραμμα και εντυπωσιακά σώματα της ελληνικής showbiz, καθώς φροντίζει να ακολουθεί μία ισορροπημένη διατροφή και να γυμνάζεται καθημερινά.
Η ηθοποιός είναι ιδιαίτερα ενεργή στα social media και συχνά δημοσιεύει στιγμιότυπα από την καθημερινότητά της. Αυτή τη φορά ανάρτησε ορισμένες φωτογραφίες, στις οποίες τη βλέπουμε να ποζάρει στο φακό, φορώντας ένα μαύρο μπικίνι.
Για ακόμα μία φορά η Νικολέττα Καρρά κατάφερε να εντυπωσιάσει τους διαδικτυακούς της φίλους με τους κοιλιακούς της και τη γυμνασμένη σιλουέτα της. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα σχόλια «έπεσαν βροχή» με τους περισσότερους followers να γράφουν λόγια θαυμασμού.
Η ίδια συνόδευσε την ανάρτηση της με μια λεζάντα που έγραφε: «Άφησε τα κύματα να χαϊδέψουν την ψυχή σου».
Η Νικολέττα Καρρά ήταν παντρεμένη επτά χρόνια με τον Κύπριο δικηγόρο, Φώτο Πιττάτζη. Το ζευγάρι αποφάσισε να ακολουθήσει χωριστούς δρόμους το 2019. Η ηθοποιός έχει εξομολογηθεί σε παλαιότερη συνέντευξή της, ότι ήθελε πολύ να δημιουργήσει οικογένεια, αλλά δεν τα κατάφερε.
Συγκεκριμένα είχε δηλώσει: «Ήταν στο πλάνο μου η δημιουργία οικογένειας. Παρόλο που έχασα τους γονείς μου νωρίς, μεγάλωσα σε μια πολύ ωραία και αγαπημένη οικογένεια. Πήρα πολλή αγάπη και από τον μπαμπά μου όσο τον είχα και από τη μαμά μου, όσο την είχα. Επίσης, ήταν και μεταξύ τους πάρα πολύ αγαπημένοι. Υπήρχε μεγάλος έρωτας μεταξύ τους. Ζούσα σε μια οικογένεια ιδανική, όσο την είχα.
Μεγαλώνοντας, επειδή είχα ωραίες αναμνήσεις, ήθελα κι εγώ να κάνω δική μου οικογένεια. Προσπάθησα, έκανα ό,τι μπορούσα, δεν προέκυψε. Δε μπορώ να σου πω ότι το φέρω βαρέως, εφόσον δεν προέκυψε…».
Σημειώνεται, ότι η ηθοποιός έχασε τον μπαμπά της, όταν ήταν μόλις 8 χρονών. «Όταν έχασα τον πατέρα μου ήμουν 8 χρόνων. Η μητέρα μου σαφώς στράφηκε ολόκληρη επάνω μου, 100%. Ήταν μια πολύ μεγάλη σφιχτή αγκαλιά, μέχρι που «έφυγε» και αυτή από τη ζωή. Ο θάνατος στο μυαλό ενός παιδιού 8 χρόνων ακόμα δεν έχει γίνει και πολύ συγκεκριμένος. Δεν υπήρχε μεγάλη σαφήνεια. Ήξερα ότι δεν θα ξαναδώ ποτέ τον μπαμπά μου αλλά δεν είχα βιώσει το πένθος όπως το βιώνουμε σε μια ηλικία που έχουμε καλύτερη συνείδηση. Στην πορεία βέβαια, διαπίστωσα ότι αυτό μου είχε αφήσει πάρα πολλά θεματάκια… ύπουλα, τα οποία δεν αντιλαμβάνεσαι».
