Η Oprah Winfrey, που γιορτάζει τα 72α γενέθλιά της και έχει συγγράψει ένα νέο βιβλίο για την παχυσαρκία, μοιράζεται τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο παρελθόν και περιγράφει πώς είναι η ζωή της σήμερα, χάρη στα φάρμακα για την απώλεια βάρους. Μιλώντας στο People, περιγράφει το πρωινό που κατανάλωσε την ημέρα της συνέντευξης: «Μόλις έφαγα ένα κρουασάν. Και το έφαγα ολόκληρο». Μέχρι πρόσφατα, εξηγεί, μια τόσο βουτυράτη απόλαυση θα γινόταν εμμονή για όλη την ημέρα.
«Θα σκεφτόμουν: Πόσες θερμίδες έχει αυτό το κρουασάν; Πόσο χρόνο θα μου πάρει για να το κάψω; Αν φάω το κρουασάν, δεν θα μπορώ να φάω βραδινό. Θα συνέχιζα να σκέφτομαι αυτό το καταραμένο κρουασάν!» λέει. Εκείνο το πρωινό, όμως, αδιαφορεί: «Δεν ένιωσα τίποτα. Το μόνο που σκέφτηκα ήταν: Πρέπει να καθαρίσω αυτά τα ψίχουλα».
Η ασήμαντη φύση του πρωινού της αποτελεί μια τεράστια αλλαγή για τη Winfrey, η οποία πριν από δυόμισι χρόνια ξεκίνησε να χρησιμοποιεί φαρμακευτική αγωγή απώλειας βάρους τύπου GLP-1. Άρχισε να παίρνει το φάρμακο ύστερα από μια στιγμή βαθιάς συνειδητοποίησης ότι πάσχει από παχυσαρκία και ότι δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει χωρίς βοήθεια. «Νόμιζα ότι είχε να κάνει με πειθαρχία και δύναμη θέλησης. Αλλά σταμάτησα να κατηγορώ τον εαυτό μου», λέει η Winfrey, η οποία μοιράζεται την πορεία της σε ένα νέο βιβλίο με την ειδικό στην παχυσαρκία δρ. Ania M. Jastreboff, με τίτλο Enough: Your Health, Your Weight and What It’s Like to Be Free, που κυκλοφορεί στις 13 Ιανουαρίου. «Νιώθω πιο ζωντανή και πιο γεμάτη ενέργεια από ποτέ».
Η νέα της οπτική και η φαρμακευτική αγωγή έχει μεταμορφώσει πλήρως τη ζωή της, όπως λέει. Καθώς πλησιάζουν τα 72α γενέθλιά της στις 29 Ιανουαρίου, η Winfrey έχει περάσει από το να βλέπει τη γυμναστική ως τιμωρία στο να κάνει με χαρά «side planks και deadlifts». Έχει επίσης σταματήσει να πίνει αλκοόλ (κάποτε, όπως λέει γελώντας, «μπορούσα να πιω περισσότερο από όλους στο τραπέζι») και εκπλήσσεται από το γεγονός ότι χορταίνει μετά το φαγητό. «Δεν τιμωρώ συνεχώς τον εαυτό μου», λέει. «Δύσκολα αναγνωρίζω τη γυναίκα που έχω γίνει. Αλλά είναι μια ευτυχισμένη γυναίκα».
Το βάρος της Winfrey αποτελεί αντικείμενο δημόσιας περιέργειας και τροφή για τα ταμπλόιντ εδώ και περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες, από τότε που πρωταγωνίστησε στο The Color Purple το 1985 και την επόμενη χρονιά η ομώνυμη εκπομπή της άρχισε να προβάλλεται σε εθνική εμβέλεια.
Μερικοί από τους πιο σκληρούς τίτλους είναι ακόμη χαραγμένοι στη μνήμη της: «Oprah, πιο παχιά από ποτέ». «Προειδοποίηση στην Oprah: “Δίαιτα ή θάνατος”». Οι αυξομειώσεις του βάρους της αποτελούσαν συχνά αφορμή για αστεία στις late-night εκπομπές, ξεκινώντας από την πρώτη της εμφάνιση στο Tonight Show το 1985, όταν η παρουσιάστρια Joan Rivers την πίεσε να συμφωνήσει ότι θα χάσει 15 λίβρες.
Καθώς χτιζόταν η αυτοκρατορία της στα μέσα ενημέρωσης και ανέβαινε στο επίπεδο της σταρ με ένα όνομα, η Winfrey παρέμενε πικρά συνειδητοποιημένη ότι υπήρχε ένας τομέας της ζωής της που φαινόταν εκτός ελέγχου. «Πάντα είχα αυτοπεποίθηση σε ό,τι κι αν έκανα, αλλά ταυτόχρονα ήμουν απογοητευμένη από το υπέρβαρο σώμα μου», λέει. «Ντρεπόμουν γι’ αυτό; Ναι. Ήμουν απογοητευμένη από τον εαυτό μου επειδή συνέχιζα να αποτυγχάνω; Ναι, κάθε φορά. Ένιωθα ότι ήταν δικό μου λάθος». Και η αποτυχία, γράφει, «έμοιαζε διπλά ντροπιαστική επειδή είχα πρόσβαση σε τόσα πολλά: σεφ, γυμναστές και τα πιο υγιεινά φαγητά».
Ταυτόχρονα, ενώ αντιμετώπιζε τη δημόσια ταπείνωση, παραδεχόταν πλέον ότι συνέβαλε και η ίδια στην κουλτούρα του body shaming. Το 1988 πέρασε τέσσερις μήνες χωρίς στερεά τροφή και καταναλώνοντας μόνο shakes πριν εμφανιστεί στην εκπομπή της τραβώντας ένα καρότσι γεμάτο με 30 κιλά λίπους για να δείξει πόσο είχε χάσει «όλα για να αποδείξω ότι θα χωρούσα ξανά σε ένα ζευγάρι τζιν Calvin Klein μεγέθους 10», γράφει. Επιπλέον, έχασε προσεκτικά 9 κιλά όταν η αρχισυντάκτρια της Vogue, Anna Wintour, της πρότεινε να το κάνει πριν ποζάρει για εξώφυλλο το 1998. «Έκανα απλώς ό,τι έκανε ο υπόλοιπος κόσμος», λέει. «Νόμιζα ότι είχα αποδείξει ότι είχα δύναμη θέλησης».
Όποια δίαιτα ή πρόγραμμα γυμναστικής κι αν ακολουθούσε, το σώμα της φαινόταν να αντιστέκεται, και το βάρος της επέστρεφε πεισματικά στα 95 κιλά (ένα σημείο που ο συνσυγγραφέας της δρ. Jastreboff ονομάζει “Enough Point”, δηλαδή το βάρος που το σώμα διατηρεί βάσει περιβάλλοντος και γενετικής). Η επέμβαση στο γόνατο το 2021 της επέτρεψε να ξανασταθεί χωρίς πόνο, και άρχισε να κάνει καθημερινές πεζοπορίες και να τρώει ένα μόνο γεύμα την ημέρα. Ακόμη και ύστερα από πεζοπορίες 16 χιλιομέτρων, διαπίστωσε ότι είχε πάρει 3,5 κιλά. «Δεν το πίστευα. Το σώμα μου έλεγε: ‘Προσπαθούμε να επιστρέψουμε στα 95 κιλά, κορίτσι. Προσπαθούμε να σε επαναφέρουμε.’»
Με τα χρόνια, η Winfrey προσπάθησε να αποδεχτεί το μεγαλύτερο σώμα της. «Ήθελα να είμαι μια από εκείνους που μπορούν να είναι ήρεμοι με τον εαυτό τους παρά το υπέρβαρο σώμα τους», λέει. «Αλλά όλα στη ζωή μου, στον πολιτισμό, στην κοινωνία, στο μυαλό μου, μου έλεγαν το αντίθετο: ‘Απέτυχες γιατί δεν κατάφερες να κατακτήσεις αυτό το πράγμα.’» Και, όπως λέει, «Δεν ήμουν υγιής στα 95 κιλά. Πολλοί μου λένε ότι μπορείς να είσαι υπέρβαρη και υγιής. Εγώ δεν ήμουν. Ήμουν προδιαβητική και η χοληστερίνη μου ήταν υψηλή».
Όταν η Winfrey παρουσίασε ένα ειδικό για την παχυσαρκία το 2023 με ειδικούς του χώρου, είχε «μια αποκάλυψη». Επί χρόνια, «απέφευγα τη λέξη ‘παχυσαρκία’. Σηματοδοτούσε ‘εκτός ελέγχου’», λέει. «Αλλά κατανόησα ότι η υπερφαγία δεν προκαλεί την παχυσαρκία. Η παχυσαρκία προκαλεί την υπερφαγία. Και αυτό είναι το πιο εντυπωσιακό, απελευθερωτικό πράγμα που έχω βιώσει ως ενήλικας».
Είχε ακούσει για τα φάρμακα GLP-1 λίγα χρόνια νωρίτερα, αλλά τα απέκλεισε, πιστεύοντας ακόμα ότι το βάρος της ήταν «δική μου ευθύνη να το διορθώσω». Ωστόσο, η αποκάλυψη ότι η παχυσαρκία είναι ασθένεια άλλαξε γνώμη. Η ιατρική λύση ένιωσε «σαν ανακούφιση… σαν δώρο», είπε η Winfrey στο People το 2023, όταν ανακοίνωσε για πρώτη φορά ότι ξεκίνησε να παίρνει το φάρμακο.
Παρά ταύτα, μόλις λίγους μήνες αφότου ξεκίνησε τις ενέσεις, η Winfrey αποφάσισε να σταματήσει προσωρινά στις αρχές του 2024. Συνέχισε να τρώει υγιεινά και να γυμνάζεται, αλλά πήρε βάρος. Τώρα γνωρίζει ότι τα φάρμακα θα είναι «μια υπόθεση δια βίου».
Η Winfrey περιγράφει τη φαρμακευτική αγωγή ως «ένα εργαλείο που σε βοηθά να διαχειρίζεσαι τα μηνύματα που στέλνονται στον εγκέφαλό σου για την υπερφαγία». Συνήθως κάνει τις ενέσεις εβδομαδιαία, αλλά «μερικές φορές μπορεί να περάσουν 10 ή 12 μέρες γιατί ακόμα νιώθω τις επιδράσεις της προηγούμενης εβδομάδας», λέει. Οι παρενέργειες ήταν ελάχιστες. «Είχα κάποια προβλήματα με την πέψη, οπότε πρέπει να πίνω αρκετό νερό και να παίρνω μαγνήσιο», εξηγεί. «Πρέπει να ξεκινάς αργά και σταδιακά. Αν ξεκινήσεις παίρνοντας πολύ φάρμακο μονομιάς, αυξάνεται η πιθανότητα να κάνεις ζημιά στον εαυτό σου».
Τα φάρμακα τη βοήθησαν να διατηρήσει το βάρος της, αλλά πλέον δεν έχει σημασία μόνο ο αριθμός στη ζυγαριά. (Στο παρελθόν είχε δηλώσει ότι στόχος της ήταν τα 72 κιλά, αλλά αποφεύγει να αποκαλύψει το τωρινό της βάρος.)
Η απουσία της «αναστάτωσης γύρω από το φαγητό» της έχει δώσει «μια ήρεμη δύναμη που συνοδεύει ό,τι κάνω. Όλα είναι απλά πιο ήρεμα και πιο δυνατά». Η αλλαγή αυτή ήταν τόσο σημαντική για τη ζωή της που έχει πληρώσει από την τσέπη της τη φαρμακευτική αγωγή GLP-1 για αρκετούς γνωστούς της που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να την αντέξουν οικονομικά.
«Αν έχεις παχυσαρκία στο γενετικό σου υπόβαθρο, θέλω να ξέρουν οι άνθρωποι ότι δεν φταίνε», λέει η Winfrey. «Θέλω οι άνθρωποι να σταματήσουν να κατηγορούν τον εαυτό τους για γονίδια και περιβάλλον που δεν μπορούν να ελέγξουν. Θέλω οι άνθρωποι να έχουν τις πληροφορίες, ό,τι κι αν αποφασίσουν να κάνουν με αυτές, είτε πάρουν τα φάρμακα είτε συνεχίσουν να κάνουν δίαιτες».
Οι προσωπικές της σχέσεις, συμπεριλαμβανομένης της μακροχρόνιας σχέσης της με τον Stedman Graham, 74, που είναι «απλώς υποστηρικτικός», ανεξαρτήτως βάρους της έχουν επίσης βελτιωθεί: «Νιώθω ότι έχω περισσότερα να δώσω σε όλους. Είμαι απλώς πιο ανοιχτή προς όλους». Μια άλλη απρόσμενη επίδραση της φαρμακευτικής αγωγής είναι η αδιαφορία για το αλκοόλ. «Ήμουν φανατική της τεκίλας. Κάποτε ήπια 17 σφηνάκια μια νύχτα», λέει. «Δεν έχω πιει ούτε ένα ποτό εδώ και χρόνια. Το ότι δεν έχω πλέον ούτε επιθυμία για αυτό είναι εντυπωσιακό».
Η στάση της απέναντι στην άσκηση έχει επίσης αλλάξει. Προπονείται έξι ημέρες την εβδομάδα για περίπου δύο ώρες, είτε με πεζοπορία, είτε με καρδιο ή προπόνηση με αντιστάσεις. «Δεν αναγνωρίζω το άτομο που νιώθει νωθρό όταν δεν γυμνάζεται», λέει. Η κομμώτριά της εδώ και πάνω από μια δεκαετία, Nicole Mangrum, συμφωνεί: «Όταν έρχομαι τα πρωινά να ξεκινήσω τα μαλλιά της, εκείνη είναι ήδη στο διάδρομο. Φαίνεται καλύτερα από ποτέ και πιο αυτοπεποίθητη. Είναι μαγνητική».
Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές στην καινούρια της άνεση με τη μόδα. «Όταν πάει για ψώνια, επιστρέφει και κάνει ένα μικρό fashion show», λέει η Mangrum. Στο πρόσφατο ταξίδι της στην Αυστραλία τον Δεκέμβριο, η στιλίστριά της της πρότεινε να φορέσει μόνο Αυστραλούς σχεδιαστές. «Η ιδέα αυτή πριν από 10 χρόνια θα με έριχνε σε κύκλο ντροπής», λέει η Winfrey. «Τίποτα δεν θα μου ταίριαζε, και θα έπρεπε να με μετρήσω. Δεν θα μπορούσα να δοκιμάσω ρούχα από τα ράφια και να τα φορέσω». Σε αυτό το ταξίδι, το ντύσιμο ήταν «μια απόλαυση».
Όταν η Winfrey βλέπει φωτογραφίες της από τα χρόνια, είτε με μεγάλο είτε με μικρό βάρος, αμέσως μεταφέρεται σε εκείνες τις στιγμές. «Μπορώ να σου πω σε οποιαδήποτε φωτογραφία εμφανίζεται τι συνέβαινε με το βάρος μου. Όλα είναι σχετικά με το βάρος για μένα».
Παρόλο που πλέον γνωρίζει τόσα για την παχυσαρκία, λέει ότι δεν θα άλλαζε τίποτα από το παρελθόν της.
«Υπάρχει ένα υπέροχο αφροαμερικάνικο πνευματικό τραγούδι που τραγουδούσε η Maya Angelou: ‘Δεν θα άλλαζα τίποτα για το ταξίδι μου τώρα’», λέει, σιγοτραγουδώντας η ίδια. «Παρά την ντροπή και την αυτοκατηγορία, δεν θα άλλαζα τίποτα για το ταξίδι. Ό,τι συνέβαινε έπρεπε να συμβεί για να φτάσω σε αυτό το σημείο. Και χαίρομαι που νιώθω απελευθερωμένη από τον αγώνα, γιατί είχα έναν πραγματικό δημόσιο αγώνα. Και τώρα είμαι πιο υγιής».
