Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος ήταν καλεσμένος στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» τη Δευτέρα. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για τον χαρακτήρα του, τη σχέση του με τα παιδιά του και τα θέματα που του αρέσει να συζητά με τους φίλους του.
«Ελπίζω να δουλεύω με τον εαυτό μου. Με τους φίλους θα συζητήσω για αυτά που με ενδιαφέρουν, όμως εξαρτάται τη στιγμή. Γενικά θα πάμε προς τα υπαρξιακά ζητήματα. Μου αρέσει να εμβαθύνω, αλλά δεν το αντιλαμβάνομαι έτσι, αλλά σαν επικοινωνία. Η επικοινωνία με κάτι που σε απασχολεί μου είναι πιο ελκυστική από την επικοινωνία που σχετίζεται με την ανταλλαγή των νέων. Δεν το κρίνω όμως αυτό. Για καφέ δεν θα πάω εύκολα, μπορεί και να μην έχω πάει ποτέ για καφέ, πολύ σπάνια. Μικρός δεν το έκανα αυτό, δεν ήμουν πολύ επαναστατικός», είπε αρχικά ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος.
Και συνέχισε: «Οι φίλοι μου δεν μου “τη λένε”. Κάποιες φορές το κάνουν, γιατί κάποιες φορές είμαι απών. Από τη ζωή τους εννοώ. Δηλαδή πρέπει να με ψάξεις για να με βρεις. Δεν έχω και social media, είναι συνειδητή η απόφασή μου να μην έχω. Αυτό δεν με έβαλε ποτέ σε κανέναν πειρασμό. Δεν αντιστέκομαι σε κάτι, αλλά δεν μου ταιριάζει να έχω social media γιατί δεν είμαι τόσο επικοινωνιακός. Δεν θέλω να επικοινωνώ κάθε μέρα με πολλούς ανθρώπους. Εδώ πρέπει να επικοινωνήσω με πολύ λίγους ανθρώπους και πάλι δυσκολεύομαι. Δεν είμαι άνθρωπος που θα πάρει τηλέφωνο, που απαντάει σε τηλέφωνα, που θα πάρει συχνά τους φίλους του να τους ρωτήσει τι κάνουν. Έχω 3-4 ανθρώπους με τους οποίους έχω μια επικοινωνία και εκεί τελειώνει».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος ανέφερε: «Μπορώ να νιώθω ένοχος για κάτι εντελώς απροσδιόριστο. Είμαι σχεδόν εθισμένος σε αυτό το συναίσθημα. Και το διαχειρίζομαι. Είμαι περήφανος γι΄ αυτό. Πλέον είμαι καλύτερα γιατί είναι βαρύ φορτίο, και το κάνουμε και οι γονείς στα παιδιά μας. Είμαι σίγουρος ότι το έχω περάσει και στα παιδιά μου. Είμαι σίγουρος ότι έχω κάνει όλα τα στραβά. Μακάρι να έχω κάνει και τα καλά.
Τα παιδιά μου έχουν μεγάλη διαφορά, είναι 20 και 12, οπότε κάπως αλληλοεπιδρούν, και το ένα μαθαίνει το άλλο, κι εγώ μαζί τους. Μόνο ανοιχτός είμαι στο να μάθω. Δεν είμαι ο μπαμπάς που τα ξέρει όλα. Γενικά, δε θέλω να ξέρω, θέλω να μάθω. Δε θέλω να ξέρω τίποτα. Διάλεξα και μια δουλειά που μου το επιτρέπει. Αν είσαι γιατρός ή μηχανικός πρέπει να ξέρεις, αν είσαι ηθοποιός και κάνεις παραστάσεις, δε χρειάζεται να ξέρεις κάτι.
Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί είναι αυτό που θα κάνεις, είναι να είναι μια βλακεία. Το καλύτερο είναι να είναι πολύ ωραίο. Και τι έγινε; Δε το παίρνω τόσο στα σοβαρά…».