Μία σπάνια συνέντευξη παραχώρησε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος το πρωί της Κυριακής 2 Νοεμβρίου στην εκπομπή «Χαμογέλα και πάλι». Ο ταλαντούχος ηθοποιός ανέφερε αρχικά, με αφορμή του αφιερωματικό βίντεο που του είχαν ετοιμάσει, ότι αισθάνεται άβολα, όταν προβάλλονται τέτοιου είδους βίντεο για τον ίδιο.

«Νιώθω άβολα όταν βλέπω τέτοια βίντεο. Γιατί να το κρύψω;…Ασχολούμαι πολύ με τον εαυτό μου. Αρκετά. Όλη μέρα μαζί μου είμαι».

Στη συνέχεια ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος μίλησε για τον γιο του και πώς διαχειρίζεται τον ρόλο του πατέρα. «Όταν λέω ότι γίνεται το κέντρο το παιδί, δεν εννοώ ότι το αντιλαμβάνεσαι, ούτε ότι το επιτρέπεις, ούτε ότι το κάνεις εσύ. Γίνεται αυτόματα και εσύ πια, είσαι υπόλογος σε αυτό, είτε μπεις στην περιπέτεια να είναι το κέντρο το παιδί, είτε όχι, είτε του δώσεις χώρο, είτε όχι, αυτό είναι το κέντρο. Δεν εννοώ το κέντρο της προσοχής, γιατί και αυτό, το να είναι τα παιδιά το κέντρο της προσοχής πρόβλημα είναι. Εννοώ ότι σίγουρα υπάρχει κάποιος άλλος που έχει μεγαλύτερη σημασία πλέον. Η καινούργια ζωή. Κάθε καινούργια ζωή, έχει μεγαλύτερη σημασία από τη δική μου.

Είμαι γεμάτος παράπονα, οπότε ας μην ασχοληθούμε με αυτό. Ο γιος μου δεν ξέρω τι παράπονα θα έχει από εμένα. Είμαι γεμάτος με ενοχές, τις οποίες διαχειρίζομαι, τους επιτρέπω να αναδυθούν και να συνομιλήσω μαζί τους, να καταλάβω για ποιο λόγο τις έχω και να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να τις αποβάλλω. Δεν είναι χρήσιμο πράγμα οι ενοχές. Εκτός αν έχεις κάνει κάτι πραγματικά κακό που εκεί είναι μια ένδειξη τουλάχιστον ενσυναίσθησης».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος εξήγησε πώς μπήκε η υποκριτική στη ζωή του. «Δεν ξέρω καν αν ήταν απόφαση να ασχοληθώ με την υποκριτική. Με συνάντησε κάτι τόσο διαπεραστικά και αφέθηκα. Δεν σκέφτηκα τι και πώς. Τώρα είναι απόφαση, τότε δεν ήταν απόφαση, έγινε κάπως μοιραία. Ένιωθα βολικά εκεί, οικειότητα, κάτι που δεν είναι εύκολο. Νιώθω πιο εύκολα απ’ ότι στο παρελθόν. Δεν έχω νιώσει να μην το σέβονται αυτό».

Τέλος, ξεκαθάρισε ότι δεν έχει απωθημένα σε επαγγελματικό επίπεδο, αφού πορεύεται πάντα με βάση τις προτάσεις που του γίνονται. «Δεν έχω κανένα απωθημένο. Δεν ήθελα να κάνω κανέναν ρόλο. Διαλέγω με βάση τα πράγματα που μου προτείνουν. Δεν με ενδιαφέρει να παίξω τίποτα. Η σχέση μου με τη δουλειά είναι η σχέση που θα ήθελα να έχω και με τη ζωή μου. Έχει μία ροή, είναι αποτέλεσμα αίσθησης και όχι σκέψης. Κάνω πράγματα που μου έρχονται και παίρνω χαρά, δεν έχω αγκυλώσεις και είμαι πολύ καλά με αυτό, δεν έχω απωθημένα. Με τη ζωή και το μυαλό μου δεν είναι έτσι. Και υπεραναλύω και όλα τα κάνω».