Nίκος Αλεξίου: Συγκλονίζει η εξομολόγηση για τη μητέρα του – “Υπέστη έναν αργό εξευτελισμό της ανθρώπινης ύπαρξης”

Ο Νίκος Αλεξίου παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην Ειρήνη Αρβανίτη στην κάμερα της εκπομπής «Καλύτερα δε γίνεται». Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για την απώλεια των γονιών του, τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια, την ενασχόληση με την υποκριτική καθώς και του metoo.

Ο πατέρας μου πέθανε όταν ήμουν δέκα χρονών και η σχέση με την μητέρα μου, όταν ήμουν στην εφηβεία, ήταν δύσκολη με συνεχείς καθημερινούς καβγάδες. Εν πάσει περιπτώσει, όμως, μετά τα πράγματα εξομαλύνθηκαν. Σήμερα έχει πεθάνει η μάνα μου αλλά ακόμα στον ύπνο μου βλέπω συχνά σαν όνειρο πως την έχω χάσει και την ψάχνω. Είναι πολύ αγχωτικό αυτό το όνειρο. Κάποια στιγμή έπαθε τον συνδυασμό που σκοτώνει, Πάρκινσον με άνοια που είναι ένας αργός εξευτελισμός της ανθρώπινης ύπαρξης“, τόνισε ο Νίκος Αλεξίου και πρόσθεσε:

“Είχα την τύχη να πάω σε ένα πολύ καλό σχολείο γιατί οι γονείς μου ήθελαν να κάνουν το καλύτερο για μένα. Όταν πέθανε ο πατέρας μου, με κράτησαν με υποτροφία γιατί η μητέρα μου δεν είχε τα μέσα αλλιώς. Ήμουν αυτό που λένε μάγκας στα σαλόνια, βλάχος στα αλώνια. Θέλω να πω πως είχα και την επαφή με ανώτερα στρώματα αλλά και την αλητεία της Κυψέλης.

Και συνέχισε: “Σαν φοιτητής της Νομικής, επί Χούντας, είχα μπει στον Ρήγα Φεραίο που τότε ήταν παράνομη οργάνωση με γιάφκες και τέτοια. Το Πολυτεχνείο θεωρώ ότι ήταν μια από τις πιο δυνατές εμπειρίες της ζωής μου και μάλιστα μετά τις τρεις ημέρες ένιωθα σαν να έχω περάσει από μια κάθαρση. Αν ζούσαν τώρα ο Κουν και ο Βογιατζής θα ήταν κατά πάσα πιθανότητα υπόδικοι. Όταν κάτι φτάνει στην υπερβολή του, δηλαδή το metoo και η πολιτική ορθότητα, αρχίζει πια και γίνεται κάτι μακαρθισμού και σταλινισμού. Εγώ αυτό το πράγμα το φοβάμαι πάρα πολύ“.

Tags:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Newsletter

#StayInStyle

Λάβετε ειδοποίηση για νέα άρθρα