Η Μυρτώ Αλικάκη ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Πρωίαν σε είδον» την Τετάρτη. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για τη σχέση της με τον χρόνο και το πώς βίωσε τον χωρισμό της από τον πρώην σύζυγό της, Πέτρο Λαγούτη.
«Δεν νοιώθω ακόμα να με φοβίζει η φθορά του χρόνου. Δεν είναι πάντα ευχάριστη αλλά νιώθω ότι με τον χρόνο έρχονται και πάρα πολύ ωραία πράγματα. Έρχεται μια ηρεμία, μια πολύ ωραία πνευματικότητα, μια συμφιλίωση με πάρα πολλά πράγματα και νιώθω πιο «επαναστάτρια» όσο μεγαλώνω.
Νιώθω καλύτερος άνθρωπος, πιο συμπεριληπτική με τους ανθρώπους, λιγότερο εγωίστρια. Είμαι μια καλύτερη περίπτωση δηλαδή από αυτήν που ήμουν πιο μικρή. Επίσης, δεν διαπραγματεύομαι πλέον καθόλου το τι θα κάνω με τον χρόνο μου γιατί δεν είναι άπειρος. Ο θάνατος δεν με φοβίζει καθόλου και αλήθεια το λέω πως δεν με νοιάζει να φύγω μεθαύριο. Με φοβίζει όμως πάρα πολύ αυτή η φθορά του γήρατος η οποία σε καθιστά ανήμπορο. Αυτό ναι, με φοβίζει», είπε αρχικά η Μυρτώ Αλικάκη.
Και συνέχισε: «Όταν πρωτοβγήκα στη δουλειά, φοβήθηκα και ίσως είναι το πιο φοβιστικό πράγμα που μου έχει συμβεί.. Τώρα που το σκέφτομαι, αυτό και το ενδεχόμενο του χωρισμού και της διάλυσης μιας οικογένειας νομίζω πως ήταν τα δυο πιο δύσκολα πράγματα που έχω κληθεί να διαχειριστώ».
Σε παλαιότερη συνέντευξή της, η Μυρτώ Αλικάκη είχε μιλήσει για τη σχέση της με τον πρώην σύζυγό της, Πέτρο Λαγούτη
«Δεν υπήρξε εγχειρίδιο για την καλή μου σχέση με τον Πέτρο Λαγούτη, δεν υπάρχει για τίποτα. Κάθε περίπτωση διαφορετική. Αν μπορούσα να πω κάτι, θα έλεγα ότι κατά τη γνώμη μου ο βασικός εχθρός είναι ο ναρκισσισμός και ο εγωκεντρισμός. Σίγουρα τα πράγματα θέλουν χρόνο και πότισμα, αλλά το θέμα είναι να βάζεις ένα σποράκι κάθε φορά, το οποίο κάπου θα σε οδηγήσει», είχε πει η ηθοποιός και είχε προσθέσει:
«Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μας, τα οποία έχουμε επικοινωνήσει με την οικογένειά μας. Αν τα παιδιά μου γνωρίζουν τον σύντροφό μου, δεν θα ενοχληθώ να μας φωτογραφίσουν σε μια έξοδό μας. Θα μπορούσα, όμως, να έχω κάτι κρυφό κι είναι απόλυτο δικαίωμά μου, ειδικά άμα έχω παιδιά. Δεν μπορώ να γνωρίζω στα παιδιά μου τον κάθε άνθρωπο, μέχρι να τον μετρήσω και να αποφασίσω ότι αυτός ο άνθρωπος θα μπει στο σπίτι μου».
