Η Μελίνα Μακρή είναι καλεσμένη αυτό το Σαββατοκύριακο στην εκπομπή “Μαμά-δες” με την Κατερίνα Στικούδη. Η γνωστή τραγουδίστρια αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στον γιο της που είναι 3,5 ετών και δεν μιλάει ακόμα. Γι’ αυτό και έχει ξεκινήσει λογοθεραπείες.
«Γενικά έχουμε μείνει πίσω, γιατί το παιδί μου δεν μιλάει ακόμα. Πηγαίνει λογοθεραπεία γιατί έχει καθυστερήσει λίγο η ομιλία του. Εγώ στην αρχή αγχώθηκα, γιατί όταν πέρασε δύο χρονών δεν μου έλεγε “μαμά” πήγα σε αναπτυξιολόγο, πρότεινε τις λογοθεραπείες και κάποια αγόρια καθυστερούν πολύ την ομιλία τους, είναι λίγο τεμπέλικα», είπε αρχικά η Μελίνα Μακρή.
Και συνέχισε: «Είχα πολλές ενοχές, έλεγα μήπως δεν του μιλάω αρκετά; Toυ έλεγα κάποια παραμύθια και άλλαζε δωμάτιο, έφευγε, δεν έδειχνε πολύ ενδιαφέρον, αλλά το κάθε παιδί θέλει τον χρόνο του».
Συγκλονίζει η Μελίνα Μακρή: «Έβλεπα το παιδί πίσω από το τζάμι και έφευγα κλαίγοντας»
Σε πρόσφατη συνέντευξή της η Μελίνα Μακρή είχε μιλήσει για την απόφασή της να αφοσιωθεί στο μεγάλωμα του παιδιού της και τις προκλήσεις και τις φοβίες που αντιμετώπισε μετά τη γέννα.
«Αυτό που νιώθω περισσότερο απαιτητικό είναι η αλλαγή ζωής γιατί έχω συνηθίσει σε έναν άλλο τρόπο ζωής. 20 χρόνια βράδυ και τώρα ξαφνικά έχουμε το πρωινό ξύπνημα με το σχολείο. Τώρα πρέπει όλο αυτό το βιολογικό ρολόι να αλλάξει. Τις πρώτες μέρες ζαλιζόμουν, ξύπναγα κι έλεγα πού βρίσκομαι», είπε αρχικά η Μελίνα Μακρή.
Και συνέχισε: «Τον πρώτο καιρό είχε μπει στη θερμοκοιτίδα το παιδί κι εγώ ήθελα πάρα πολύ να το έχω κοντά μου, μου είχε δημιουργηθεί αυτή η έλλειψη. Προσπάθησα να το καλύψω, ήμουν συνέχεια από πάνω του. Η θερμοκοιτίδα, νομίζω ότι στιγματίζει πάρα πολύ μια νέα μητέρα που θέλει να έχει κοντά της το παιδί. Οι ορμόνες ζητάνε το παιδί, θέλεις να το φροντίσεις, να το ταΐσεις και πήγαινα το σακουλάκι για να το δώσουν με τη σύριγγα.
Είχα φρικάρει, όσο περνούσαν οι μέρες ένιωθα ότι χάνω το μυαλό μου. Έβλεπα το παιδί από το τζάμι και έφευγα κλαίγοντας. Μετά όλο αυτό μου βγήκε και έπαθα όλο αυτό που δεν ήθελα να το ακουμπάει άνθρωπος, ήμουν από πάνω του, παράτησα τα πάντα. Η αλήθεια είναι ότι δεν ζήτησα τη βοήθεια ειδικού, είχα στήριξη από τον σύζυγό μου. Το συζήτησα πάρα πολύ μαζί του, ήταν κι αυτός σύμφωνος να αφοσιωθώ στο παιδί».
Και κατέληξε η Μελίνα Μακρή: «Ήταν δύσκολος ο πρώτος χρόνος, κάποια στιγμή ένιωσα ότι πιέστηκα και ήθελα να ξεφύγω. Πάντα έλεγα και για τον θυμό που ένιωθα ως λεχώνα και για όλα αυτά που πέρασα αργότερα και τον πρώτο χρόνο. Είχα περάσει κάποιο επιλόχειο θυμό. Είχα κάποιες φοβίες. Έβλεπα σκιές, έβλεπα ανθρώπους να περνάνε, έβλεπα τις σκάλες που κατέβαινα να πέφτω μαζί με το μωρό, έκανα σενάρια με το μυαλό μου και πραγματικά ένιωθα ότι τρελαίνομαι. Σταδιακά τα ξεπέρασα. Δεν μιλάμε αρκετά για αυτό που περνάνε οι γυναίκες όταν γεννάνε».
