Η Μαρία Πρωτόπαππα ήταν καλεσμένη στην εκπομπή “Στούντιο 4” το απόγευμα της Δευτέρας. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για το πώς διαχειρίστηκε τη μεγάλη επιτυχία του “Σασμού”, αποκάλυψε ότι δεν είναι ιδιαίτερα ευγενική και υπογράμμισε ότι δεν επιθυμεί να προβάλλει την προσωπική της ζωή.
«Σ’ αυτή την ηλικία τι να με τρομάξει; Σάμπως και κυκλοφορούσα για να την αντιμετωπίσω; Μερικές την ευχαριστιέμαι, γιατί υπάρχουν άνθρωποι πολύ ευγενικοί και αυτή η ζεστασιά και η αγάπη ή ο σεβασμός για τη δουλειά είναι μεγάλη ανακούφιση και ηθική ικανοποίηση. Υπάρχουν κάποιες στιγμές που είναι αδιάκριτες», απάντησε η Μαρία Πρωτόπαππα όταν ρωτήθηκε για το αν την τρόμαξε η επιτυχία του “Σασμού”.
Και συνέχισε: «Μερικές φορές θα ζητήσω “συγγνώμη”, δεν είμαι ιδιαίτερα ευγενική. Άνετα θα αρνηθώ να βγω φωτογραφία και δεν έχω τύψεις. Θέλω να προστατέψω τον χώρο μου ή την οικογένεια μου που δεν έχει κανένα λόγο να εκτίθεται. Άλλο το να μιλάς, δημιουργείται μία κοινότητα και ανταλλάσσεις απόψεις, αλλά τη φωτογραφία δεν την καταλαβαίνω ιδιαιτέρως, στη ζωή μου γενικότερα.
Δεν έβαζα όρια και ξοδευόμουν, οπότε τώρα προσπαθώ. Με κόπο μου πήρε πολύ χρόνια, όχι πάντα ψύχραιμα. Δε θυμάμαι. Νομίζω ότι κουράστηκα, εξάντλησα τις αποθήκες μου και δεν το έκανα καλά κι επίσης οι άνθρωποι γοητεύονται σαν να λες ότι μπορώ πολλά κι ό,τι θέλεις ακούμπα πάνω μου, αλλά αυτό ίσως να ήταν μια μικρή αλαζονεία ότι μπορώ, αλλά δεν μπορούσα. Δεν φταίνε οι άλλοι, αλλά και το τι σήματα δίνουμε».
Και κατέληξε η Μαρία Πρωτόπαππα: «Ήταν δύσκολο σε χώρους δουλειάς να νιώθω ότι είμαι δυσάρεστη ή ότι δε με συμπαθούν. Αυτό ήταν δύσκολο να το δεχτώ. Επαγγελματικά να κάνω κάτι που δεν μπορούσα, μπορεί να δοκίμαζα αλλά να μη μου έβγαινε. Το 92 τελείωσα τη σχολή και για έξι χρόνια ήμουν στο Θέατρο Τέχνης, αλλά μετά ήμουν στον ελεύθερο χώρο.
Δε θυμάμαι πότε κατάλαβα ότι με έχουν αποδεχτεί. Ήξερα ότι υπήρχαν συνάδελφοι που με εκτιμούν πάρα πολύ γιατί με ενδιέφερε κι εμένα. Επίσης ήξεραν ότι μπορούσαν να ακουμπήσουν πάνω μου. Επομένως, τις πρώτες δουλειές τις έπαιρνα από αντικατάσταση. Είχα αυτοπεποίθηση, αλλά πάντοτε επειδή δεν είσαι εσύ μόνο αλλά το τι φτιάχνεις τα εργαλεία σου θέλει να ανανεώνονται, οπότε ποτέ δεν είσαι σίγουρος. Αυτοπεποίθηση ότι μπορώ να ξεκινήσω από κάπου είχα και έχω ή ότι αυτός είναι ο χώρος μου, τον αγαπάω και τον εμπιστεύομαι».
