Ο Μάνος Πίντζης ήταν καλεσμένος στο podcast «#50 λεπτά» της Μαντώς Γαστεράτου. Ο ηθοποιός αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην τραυματική εμπειρία που βίωσε στην παιδική του ηλικία όταν είδε στην τηλεόραση εικόνες από την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Επίσης προχώρησε σε μια προσωπική εξομολόγηση και αποκάλυψε ότι δεν μπορούσε να απολαύσει ποτέ τις επιτυχίες του καθώς θεωρούσε ότι δεν τις αξίζει
«Το 73, που ήμουν 3 ετών, παθαίνω σοκ γιατί ήμουν μικρούλης τότε, και είχαμε την τηλεόραση ανοιχτή, ήταν ασπρόμαυρη. Παθαίνω σοκ γιατί βλέπω την εισβολή στην Κύπρο και βλέπω κόσμο καμένο. Βλέπω όλες αυτές τις εικόνες και παθαίνω τεράστιο σοκ. Δεν μπορούσα να συνέλθω, έκλαιγα συνέχεια. Είχα φοβηθεί τόσο πολύ που έπρεπε να με πάρει αγκαλιά η κυρία Αντωνία, η μητέρα μου», είπε αρχικά ο Μάνος Πίντζης.
Και συνέχισε: «Φοβερή εμπειρία αυτή. Από τότε μου έχει μείνει αυτή η ασπρόμαυρη εικόνα, η αγκαλιά της μητέρας μου κι εγώ να κλαίω φοβισμένος, γιατί είδα αυτές τις εικόνες. Εξ ου και με τρομάζουν πλέον οι εικόνες από τους πολέμους, γιατί μου φέρνουν στο μυαλό όλο αυτό που είδα σαν μωρό και βίωσα, πραγματικά με σκοτωμένους ανθρώπους. Με τρομάζει. Η ιδιοσυγκρασία μου είναι κατά των πολέμων και της βίας γενικά. Ρομαντικό; Ρομαντικό. Τι να κάνουμε;».
Και κατέληξε ο Μάνος Πίντζης: «Πλέον αισθάνομαι άνετα να το πω, μπορεί να συμβαίνει και σε άλλο κόσμο αυτό. Ενώπιος ενωπίου. Σου συμβαίνουν αυτά τα πράγματα, νιώθεις “τι γίνεται; τι μου γίνεται εδώ;” γιατί και για εμένα ήταν πρωτόγνωρα αυτά που μου συνέβαιναν. Η τρίτη μου δουλειά στο θέατρο ήταν με τον Μαρίνο, η τρίτη μου δουλειά στο θέατρο, και έγινε πανικός. Πάντα είχα ένα ζιζάνιο μαζί μέσα μου που μου έλεγε ότι “δεν είσαι εσύ γι’ αυτά δεν σου αξίζουν αυτά που κάνεις”. Δεν ξέρω γιατί. Πάντα ερχόταν ένα ζιζάνιο που μου έλεγε η φωνούλα του “δεν σου αξίζουν, δεν ισχύει αυτό”».
