O Λαυρέντης Διανέλλος ήταν ένας από τους πιο σπουδαίους ηθοποιούς του θεάτρου και του κινηματογράφου. Κατέχει τον τίτλο του πιο παραγωγικού ηθοποιού στην περίοδο της χρυσής εποχής του Ελληνικού Σινεμά, καθώς συμμετείχε τουλάχιστον σε 207 ταινίες.
Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία του αξέχαστου ηθοποιού από το 1971 και αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της ζωής του.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Ο Λαυρέντης Διανέλλος στον Μυλοπόταμο Δράμας το 1971 περιτριγυρισμένος από ντόπιους κατοίκους οι οποίοι εκφράζουν με τρόπο συγκινητικό τον θαυμασμό στο πρόσωπό του, στα γυρίσματα της ταινίας “Αδέρφια μου αλήτες πουλιά” που προβάλλεται την ίδια χρονιά με μεγάλη επιτυχία στους κιν/φους.
Μια ακριβή παραγωγή γυρισμένη εξ ολοκλήρου σε εξωτερικούς χώρους με εντυπωσιακά κοστούμια, υπέροχα τραγούδια από τον μέντορα της κιν/φικής μουσικής Κώστα Καπνίση και ένα σημαντικό καστ εκλεκτών ηθοποιών.
Πρωταγωνιστής το λαϊκό είδωλο του λαϊκού τραγουδιού Τόλης Βοσκόπουλος που ερμηνεύει μοναδικά το τραγούδι του τίτλου, τη μουσική του οποίου συνθέτει ο ίδιος ένα χρόνο νωρίτερα όπου το στέλνει και στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης με τον Γιάννη Βογιατζή σε πρώτη εκτέλεση.
Το σενάριο της ταινίας αναφέρεται στη ζωή, τις δυσκολίες και τις χαρές της φυλής των τσιγγάνων με κυρίαρχο θέμα τη μοιραία κατάληξη μιας καταδικασμένης σχέσης και με χαρακτηριστικά τα λόγια ενός εκ των πρωταγωνιστών: “Είμαστε καταδικασμένοι να περπατάμε. Περπατάω σημαίνει λεύτερος. Είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε λεύτεροι. Λεύτεροι να υποφέρουμε, λεύτεροι να τραγουδάμε”.
Ξεχωριστή η ερμηνεία του Λαυρέντη Διανέλλου στον ρόλο του πρωτόγερου Ζαγκάρ την ίδια χρονιά όπου κερδίζει και βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου για την συμμετοχή του στην ταινία “Ολοκαύτωμα”. Από τους πιο αγαπημένους Έλληνες ηθοποιούς με περισσότερες από διακόσιες ταινίες στο ενεργητικό του ο οποίος ενσαρκώνει με απίστευτη πειστικότητα και αλήθεια τον φτωχό συνήθως πατέρα με την αγνή και καθαρή ψυχή, καταφέρνοντας μέσα από την ερμηνευτική απλότητα του να κατακτήσει την καρδιά του κοινού που τον βλέπει σαν έναν δικό του άνθρωπο. Ένας ταπεινός και σεμνός εργάτης της τέχνης και μιας ευρείας γκάμας ηθοποιός που ερμήνευσε με την ίδια ευκολία και επιτυχία σχεδόν όλα τα είδη ρεπερτορίου, αποτελώντας ένα ξεχωριστό “διαμαντάκι” στην χρυσή εποχή του ελληνικού σινεμά.
