Η Lara Fabian δέχτηκε να μιλήσει για τη 17χρονη κόρη της, Lou. Η τραγουδίστρια προχώρησε σε μια σπάνια εξομολόγηση για το έφηβο παιδί της, χωρίς να μπορεί να κρύψει την περηφάνια της: «Αυτό για το οποίο είμαι πιο περήφανη ως γυναίκα, είναι η Lou, είναι φυσικά η κόρη μου.» Και συνέχισε: «Αυτό που αλλάζει όταν γίνεσαι μαμά, είναι μια διπλή ανασφάλεια που γεννιέται, δηλαδή: θα τα καταφέρω; Αλλά κυρίως, θα μπορέσει η γυναίκα μέσα μας να συνεχίσει να τρέφει τη μαμά;» εξομολογήθηκε η 55χρονη τραγουδίστρια στη συνέντευξη που ανέβηκε στο Instagram.
«Γιατί συχνά η μητέρα τρέφεται μόνο από το γεγονός ότι είναι μαμά και ξεχνά ότι όλη η γυναίκα που είναι μπορεί να προσφέρει εξαιρετικά πολλά», διευκρίνισε.
«Αυτό που έμαθα εγώ είναι ότι πρέπει να συνεχίσω να τρέφω τη μητέρα με τη γυναίκα που υπήρξα, για να συνεχίσω να είμαι κάποια που την εμπνέει», δήλωσε με ενθουσιασμό η Lara Fabian, πριν αναγνωρίσει ωστόσο ότι «είναι μια λεπτή ισορροπία, αλλά μπορούμε να τα καταφέρουμε, αρκεί να επικοινωνούμε».
Η ερμηνεύτρια του Je t’aime προχώρησε στη συνέχεια σε σπάνιες αποκαλύψεις για τη μερικές φορές δύσκολη σχέση της με την έφηβη κόρη της, η οποία της είχε απευθύνει πριν από λίγους μήνες ένα συγκινητικό μήνυμα που την είχε αγγίξει βαθιά στην εκπομπή του France 3 La boîte à secrets.
«Έχω ένα παιδί που μερικές φορές κρύβει την υπερευαισθησία του, οπότε στις στιγμές που είμαι άτσαλη, και προσπαθώ να διορθώσω την κατάσταση, συνειδητοποιώ ότι συχνά έχω απέναντί μου μια επιθυμία να με καθησυχάσει ως μητέρα», εξήγησε στο Lou.
«Συχνά της λέω: “Εγώ είμαι η μαμά σου. Δεν χρειάζεται να με καθησυχάζεις. Αν έκανα λάθος, έχεις το δικαίωμα να μου το πεις. Δεν ζούμε πια σε εποχές όπου υπήρχαν οι παντοδύναμοι και οι πολύ μικροί. Για μένα, εσύ είσαι ήδη παντοδύναμη επειδή είσαι άνθρωπος, και άρα έχεις κάθε δικαίωμα να πεις αν κάποια στιγμή κάτι δεν ήταν δίκαιο ή αν ξέφυγα”», εξήγησε με λεπτομέρεια η Lara Fabian.
Αναγνωρίζοντας τις αδυναμίες της, συνέχισε: «Η γονεϊκή αγάπη είναι αναπόφευκτα ατελής. Δεν υπάρχει εγχειρίδιο για το πώς να είσαι καλός γονιός. Το ζω κι εγώ η ίδια καθημερινά. Μπορώ να διαπιστώσω, ζώντας τη σχέση μου με τη Lou, πως τίποτα δεν είναι εύκολο, τίποτα δεν είναι γραμμένο, τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Είναι σαν να ράβεις κάθε μέρα με χρυσή κλωστή, στο χέρι».
