Ο Λάμπης Λιβιεράτος ήταν καλεσμένος στην εκπομπή “Buongiorno” την Παρασκευή. Ο γνωστός τραγουδιστής μίλησε μεταξύ άλλων για την καριέρα του, τη μάχη του με την κατάθλιψη, αλλά και τιςν κόρες του.
«Δεν έδωσα ίσως τη βαρύτητα που θα έπρεπε στη δουλειά μου, και δεν το έχω μετανιώσει και καθόλου. Δεν ήμουν ο άνθρωπος που έλεγα ότι θα τα θυσιάσω όλα για τη δουλειά μου, θα ήταν σαν να έλεγα ότι θα θυσιάσω τη ζωή μου, τη σχέση με τους φίλους μου, τους ανθρώπους που ήθελα να έχω κοντά μου, τη σχέση με τα παιδιά μου».
Δεν έχω κάνει κακό σε άνθρωπο, δεν έχω πειράξει κανέναν. Έχω στεναχωρηθεί από ανθρώπους αλλά ποτέ δεν ήθελα να λειτουργήσω εκδικητικά. Τα κατάπινα λίγο και προχωρούσα. Οπότε έχω μάθει στη ζωή μου να είμαι ευχαριστημένος με λιγότερα πράγματα. Χρειάζεται η καλοσύνη. Η αγάπη είναι κινητήριος δύναμη. Παίρνουμε τους εαυτούς μας πολύ στα σοβαρά. Δεν πρέπει. Ούτε την ίδια τη ζωή πρέπει να παίρνουμε τόσο σοβαρά. Είμαστε τόσο περαστικοί», είπε αρχικά ο Λάμπης Λιβιεράτος.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη μάχη του με την κατάθλιψη: «Όταν περνούσα αυτό που περνούσα, είδα ότι τελικά υπάρχουν και πολύ πιο σοβαρά πράγματα. Άρα, πέρα από τη βοήθεια κάποιον γιατρών και φίλων, εγώ ήμουν εκείνος που πήρα την απόφαση να σηκωθώ και να προχωρήσω. Και νομίζω όλοι οι άνθρωποι που περνούν μια φάση με ψυχολογικά και τέτοια, πρέπει να βρίσκουν τη δύναμη οι ίδιοι κάποια στιγμή για να ξεφύγουν.
Υπάρχουν πολλά σωσίβια για να πιαστείς και να μην πνιγείς. Εγώ είχα τα παιδιά μου, τη μουσική μου, κάποιους ανθρώπους που ήταν δίπλα μου. Αυτά με σώσανε και σηκώθηκα. Έχουν περάσει 13 χρόνια από τότε… Eγώ μπήκα σε μια ιδιωτική κλινική και σε δημόσια, είχα πάει στο “Σωτηρία”. Ο κόσμος πρέπει να προσέχει πάρα πολύ που απευθύνεται, και από ποιους δέχεται συμβουλές. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες».
Ο Λάμπης Λιβιεράτος, τέλος, μίλησε και για τις κόρες του: «Η μεγάλη μου κόρη η Νεφέλη, βρίσκεται στην Αμερική. Κάνει το μεταπτυχιακό της. Έχει βρει και κάτι σε δουλειά, μακάρι να μείνει εκεί και να έρχεται εδώ για της διακοπές της.
«Η μικρή, η Δανάη ασχολείται με το τραγούδι. Όταν ήταν 8 ετών, μια μέρα, εκεί που καθόμασταν και διάβαζα κάτι, είναι δίπλα μου και ξαφνικά αρχίζει να τραγουδάει. Γυρνάω και της λέω: “Δανάη τι κάνεις;” και μου απαντάει: “τραγουδάω”. Την ξαναρωτάω και μου λέει φοβισμένη, “τραγουδάω μπαμπά”… Σοκαρίστηκα με τα γυρίσματά της».
