Περίπου 200 επαγγελματίες του κινηματογραφικού κόσμου συγκεντρώθηκαν στην αίθουσα Clémentine στο Βατικανό, το Σάββατο 15 Οκτωβρίου. Ο σκηνοθέτης Spike Lee αλλά και οι ηθοποιοί Cate Blanchett και Monica Bellucci συναντήθηκαν με τον Πάπα Λέοντα ΙΔ’, ο οποίος τίμησε την Έβδομη Τέχνη με έναν λόγο γεμάτο θαυμασμό για αυτό που χαρακτηρίζει ως «λαϊκή τέχνη».
Θαυμάζοντας την ομορφιά αυτής της «λαϊκής τέχνης», που αποτελεί επίσης «εργαστήριο ελπίδας, έναν τόπο όπου ο άνθρωπος μπορεί να στραφεί ξανά στον εαυτό του και στο πεπρωμένο του», ο Ποντίφικας εξέφρασε την ευχή το σινεμά να παραμείνει χώρος συνάντησης, καταφύγιο για όσους αναζητούν νόημα, μια γλώσσα ειρήνης και ελπίδας.
Σχεδόν 130 χρόνια μετά την πρώτη κινηματογραφική προβολή στο Παρίσι το 1895, ο Πάπας υπογράμμισε τη διαρκή σημασία του κινηματογράφου. Από το να εντυπωσιάζει το κοινό με οπτικά εφέ, ο κινηματογράφος εξελίχθηκε, όπως είπε, σε «έκφραση της επιθυμίας να στοχαστούμε και να κατανοήσουμε τη ζωή, να αφηγηθούμε το μεγαλείο και την ευθραυστότητά της και να αποτυπώσουμε τη νοσταλγία για το άπειρο».
«Ο κινηματογράφος είναι μια νεαρή, ονειροπόλα και κάπως ανήσυχη τέχνη, ακόμη κι αν πλέον έχει εκατό χρόνια. (…) Προορισμένοι να ψυχαγωγούν και να εντυπωσιάζουν, αυτοί οι οπτικοί κόσμοι κατάφεραν να αποκαλύψουν πολύ βαθύτερες πραγματικότητες, φτάνοντας να εκφράσουν τη βούληση να στοχαστεί και να κατανοήσει κάποιος τη ζωή, να αφηγηθεί το μεγαλείο και την ευθραυστότητά της, να ερμηνεύσει τη νοσταλγία της για το άπειρο», μοιράστηκε μεταξύ άλλων ο Ποντίφικας, όπως μεταδίδει το Vatican News και συνέχισε εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη του για όσα αντιπροσωπεύει ο κινηματογράφος: «Μια λαϊκή τέχνη με την ευγενέστερη έννοια, προορισμένη και προσβάσιμη σε όλους».
Περισσότερο από ψυχαγωγία, οι ταινίες προσφέρουν ένα αφήγημα για την πνευματική πορεία των ανθρώπων. Αυτό, όπως υποστήριξε, είναι η μεγαλύτερη προσφορά του κινηματογράφου στην ανθρωπότητα: βοηθά το κοινό «να εξετάζει τις ζωές του, να βλέπει την πολυπλοκότητα των εμπειριών του με νέα μάτια και να παρατηρεί τον κόσμο σαν να τον αντικρίζει για πρώτη φορά».
Αυτή η ενδοσκόπηση ενθαρρύνει τους ανθρώπους να ξαναβρούν μέρος της ελπίδας που είναι απαραίτητη για να ζήσει κανείς πλήρως.
Ο Πάπας Λέων τόνισε ότι ο κινηματογράφος είναι κάτι παραπάνω από κινούμενες εικόνες, γιατί «βάζει σε κίνηση την ελπίδα». Ο Πάπας τόνισε ότι «είναι ένας τόπος όπου τέμνονται επιθυμίες, μνήμες και ερωτήματα». Το μυαλό μας μορφώνεται και η φαντασία μας διευρύνεται.
Ο κινηματογράφος: Η καρδιά των κοινοτήτων
Οι αίθουσες κινηματογράφου, υπογράμμισε, είναι «οι χτύποι της καρδιάς των κοινοτήτων μας, επειδή συμβάλλουν στο να γίνονται πιο ανθρώπινες». Ωστόσο, αυτοί οι χώροι πολιτιστικής σημασίας βρίσκονται σε παρακμή. Παρατήρησε ότι «η τέχνη του κινηματογράφου και η κινηματογραφική εμπειρία» κινδυνεύουν.
Ο Πάπας κάλεσε τις θεσμικές δομές να μην εγκαταλείψουν, αλλά να συνεχίσουν να συνεργάζονται για να διατηρήσουν την πολιτιστική και κοινωνική αξία του κινηματογράφου.
Η τέχνη, είπε, μας ανοίγει σε αυτό που είναι δυνατό. Η ομορφιά δεν είναι απόδραση από την πραγματικότητα, αλλά κάλεσμα. «Όταν ο κινηματογράφος είναι αυθεντικός, δεν απλώς παρηγορεί, αλλά προκαλεί», εξήγησε και επεσήμανε: Ο κινηματογράφος μάς βοηθά να στοχαστούμε πάνω στα ερωτήματα που βρίσκονται βαθιά στις καρδιές μας.
