Η Ίνα Ταράντου ήταν καλεσμένη στην εκπομπή «Νωρίς Νωρίς» την Πέμπτη με αφορμή τη νέα της εκπομπή “Ό,τι αξίζει” στην ΕΡΤ. H δημοσιογράφος και η παρουσιάστρια μίλησε μεταξύ άλλων για τα παιδιά της, για τα οποία όπως είπε είναι πολύ υπερήφανη.
«Η κόρη μου είναι 21 ετών και ο γιος μου 19. Αυτή είναι η μία και μοναδική φωτογραφία που υπάρχει από τα παιδιά μου γιατί ποτέ δεν τα ανέβαζα κι όσο ήταν πιο μικρά καθόλου. Είναι η μόνη που μου επέτρεψαν τα παιδιά μου να τη βάλω. Δεν τους αρέσει καθόλου. Τα παιδιά μου σπουδάζουν στην Αθήνα, η κόρη μου είναι στο 4ο έτος στις Πολιτικές Επιστήμες και Δημόσια Διοίκηση και ο γιος μου είναι στο 2ο έτος στη Διοίκηση Επιχειρήσεων. Παράλληλα, δουλεύουν στην εστίαση, βγάζουν το χαρτζιλίκι τους και είμαι πολύ υπερήφανη», είπε αρχικά η Ίνα Ταράντου.
Και συνέχισε: «Κάναμε κι εγώ και ο μπαμπάς τους καλή δουλειά. Πρέπει να λέμε στον εαυτό μας ένα μπράβο αν βλέπουμε ότι κάτι το έχουμε κάνει καλά».
Ίνα Ταράντου: Οι γονείς μου «έφυγαν» με έναν τρόπο που ζήλεψα – Θα ήθελα να έχω έναν τέτοιο θάνατο
Σε παλαιότερη συνέντευξή της η Ίνα Ταράντου αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην απώλεια της μητέρας της.
«Το 2023 ήταν μια ζόρικη χρονιά για εμένα. Εκεί που βρήκα τα πατήματά μου, άρχισε η μαμά μου να έχει προβλήματα υγείας σε συνέχεια των μακροχρόνιων προβλημάτων που είχε από όταν ήταν 55 ετών και τότε, διαχειρίστηκε για πρώτη φορά του καρκίνου του μαστού.
Τον περασμένο Σεπτέμβρη άρχισε να έχει ένα πρόβλημα, το παλέψαμε 2 μήνες κι όταν είδε ότι δεν μπορεί, μας ζητούσε να την αφήσουμε να τελειώσει. Μία που έπεσε στο σπίτι, οι δυνάμεις της την εγκατέλειψαν κι ο γιατρός είπε ότι δεν θα σηκωθεί ξανά και μία που είπε “αφήστε με εδώ και να πεθάνω” και μέσα σε 20-30 ημέρες πέθανε», τόνισε αρχικά η Ίνα Ταράντου.
Και συνέχισε: «Και ο μπαμπάς μου κι η μαμά μου “έφυγαν” με έναν τρόπο που εγώ τον ζήλεψα. Θα ήθελα να έχω έναν τέτοιο θάνατο. Στο σπίτι τους με εμένα και τον αδερφό μου να τους κρατάμε τα χέρια. Τώρα ήταν πιο δύσκολο, γιατί με τη μαμά είχα έντονη σχέση συγκρουσιακή. Οριακά προλάβαμε να πούμε πράγματα. Παρόλα αυτά, φέρω βαρέως για κάποιους καυγάδες που είχαμε».
