Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε αυτή την εβδομάδα ο Γιάννης Νταλιάνης στο περιοδικό «Λοιπόν» και στον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου. Ο γνωστός ηθοποιός περιέγραψε την πιο δύσκολη στιγμή της καριέρας του, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε και σε ορισμένους συνεργάτες, με τους οποίους δεν υπήρχε επικοινωνία.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σας που χρειάστηκε να ανεβείτε πάνω στο σανίδι;
Έπαιζα στην «Εξαίρεση και κανόνα» του Μπρεχτ πριν από πολλά χρόνια, όπου κάποια στιγμή ακουγόταν να τραγουδάει ο Σώτος Παναγόπουλος, ο οποίος ήταν θείος μου αδερφός της μητέρας μου. Την ημέρα που πέθανε o θείος μου έπρεπε να δώσουμε παράσταση. Όταν ακούστηκε το τραγούδι του, διαλύθηκα. Έφυγα για λίγο από τη σκηνή για να συγκεντρωθώ. Τότε έδωσα μια με το κεφάλι μου σε έναν τοίχο για να συνέλθω.
Στον τοίχο εκεί ήταν ένα καρφί που δεν το είδα, χτύπησα και άρχισε να τρέχει αίμα . Όταν βγήκα λοιπόν στη σκηνή, ένιωθα το αίμα να στάζει αλλά συνέχιζα να παίζω. Ολοκληρώθηκε η παράσταση και μετά πήγα στον Ευαγγελισμό για να κάνω ράμματα.
Έχετε βιώσει δύσκολες συνεργασίες;
Λίγες ήταν οι δύσκολες συνεργασίες, αυτές που δεν υπήρχε επικοινωνία με τους συνεργάτες μου.
Αξίζει να αναφερθεί, ότι ο Γιάννης Νταλιάνης είχε αποκαλύψει σε παλαιότερη συνέντευξή του τον τρόπο, με τον οποίο η μητέρα του έμαθε ότι παρακολουθεί μαθήματα σε δραματική σχολή. «Έγινε σε μια εκπομπή παρουσίαση και με είχαν φωνάξει να συμμετάσχω και πήγα. Την ημέρα μετάδοσης της εκπομπής ήμουν σπίτι και προσπάθησα να μην τη δει. Της έλεγα φτιάξε μου κάτι να φάω, αλλά ήθελα να το δω κι εγώ. Έβλεπα λίγο και πήγαινα πάλι μέσα. Το έμαθε από τον θείο μου την άλλη μέρα. Μόλις μπήκα σπίτι άκουσα μια φωνή “Γιάννη”, μια φωνή σαν της “Εκάβης”, μου λέει “Πας σε δραματική σχολή”; Της υποσχέθηκα ότι θα τελειώσω το “Φυσικό”, τελικά δεν κράτησα την υπόσχεσή μου».
