Ο Γιάννης Μπέζος και ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης ήταν καλεσμένοι στην εκπομπή «Καλημέρα είπαμε» με αφορμή την παράσταση «Αινιγματικές παραλλαγές». Οι δύο ηθοποιοί μίλησαν μεταξύ άλλων για τη συμπεριφορά μικρών και μεγάλων.
«Βεβαίως υπάρχει το παιδί μέσα μας όταν μεγαλώνουμε, αλλά ποια εκδοχή του υπάρχει; Πρέπει να υπάρχει διάθεση, αλλά έχει μεσολαβήσει ο χρόνος που το μυαλό έχει προχωρήσει. Απλώς πρέπει να παραμένει αυτό που ονομάζουμε ενθουσιασμός, δηλαδή ένα θεϊκό στοιχείο μέσα σου, το οποίο έχουν οι νεολαίοι.
Γι’ αυτό και καμιά φορά στους νέους συγχωρούμε μια υπερβολή ή αν κάνουν κάτι. Πρέπει να κάνουν επιπόλαιες κινήσεις και συνήθως την κάνουν την επιπόλαια κίνηση επειδή συμπεριφέρονται ως μεγάλοι. Αντίθετα, οι μεγάλοι όταν συμπεριφέρονται σαν νέοι, γίνονται γελοίοι», είπε αρχικά ο Γιάννης Μπέζος.
Και πρόσθεσε: «Το συναντώ πολύ αυτό στη γενιά μου, βλέπω κάτι τύπους με αλογοουρές, κάτι σκουλαρίκια, κάτι αρκουδόκρικους. Λοιπόν, είναι αστεία πράγματα αυτά! Η εξωτερική εμφάνιση είναι μια προέκταση της διάθεσής μας. Με φαντάζεστε εμένα να έρθω αύριο με ξυρισμένο κεφάλι και μαγιό; Είναι ωραίο να συμβαδίζεις με την ηλικία σου. Είναι ολέθριο να συμπεριφέρεσαι σαν να είσαι 25 ετών».
Γιάννης Μπέζος: «Όποιος δεν έχει έπαρση δεν κάνει γι’ αυτήν τη δουλειά»
Σε παλαιότερη συνέντευξή του ο Γιάννης Μπέζος είχε μιλήσει μεταξύ άλλων για την πορεία του στην υποκριτική, αλλά και τους νέους που μπαίνουν στον χώρο.
«Δεν είχα την πολυτέλεια στα πρώτα μου βήματα να πω όχι σε δουλειές αλλά δεν είχα και κακές προτάσεις. Αρνήθηκα 1-2 δουλειές για οικονομικούς λόγους. Θεώρησα «αστείο» το να δουλέψω με αυτές τις αποδοχές. Νομίζω ότι είναι ο καλύτερος δρόμος. Όταν η δουλειά σου δίνει κάτι παραπάνω, σου ζητάει και κάτι παραπάνω. Όταν είσαι πολύ νέος δεν μπορείς να τα δώσεις αυτά», είπε αρχικά ο Γιάννης Μπέζος.
Και συνέχισε: «Δεν είναι μόνο θέμα ταλέντου και χαρίσματος, που βεβαίως πρέπει να υπάρχει το χάρισμα, είναι θέμα εμπειρίας και τριβής και είναι και θέμα προσωπικής ωρίμανσης γιατί η δουλειά μας είναι μόνο θέμα προσωπικής ωρίμανσης και τίποτε άλλο. Θέλει χρόνο, προπόνηση για να γίνει, να καταθέσεις πράγματα. Αν θες να αφήσεις το στίγμα σου, θέλει πολλή προσπάθεια, και θέλει αργά αργά βήματα για να το χτίσεις και να μην πέσεις απότομα.
Ο νέος δεν τα ακούει αυτά, γιατί αλλιώς δεν θα ήταν νέος. Είναι χρέος των παλαιοτέρων να του το πουν. Όχι να τον συμβουλευόσουν αλλά με το παράδειγμα. Οι νέοι θα πουν το κάτι παραπάνω, το θέμα είναι οι παλιοί να μην συμπεριφέρονται σαν νέοι και γίνονται γελοίοι. Πολλές φορές απαξιώνουμε τους νέους ότι δεν σκέφτονται πολύ, ή ότι τα βρίσκουν όλα εύκολα. Κατά την γνώμη μου αυτά είναι άνευ νοήματος».
Και κατέληξε ο Γιάννης Μπέζος: «Έχουμε πολύ αξιόλογους νέους, με βαθιά παιδεία και γνώση του κόσμου. Δεν είναι όπως παλιά. Δεν υπάρχει σύγκριση με τα δικά μας χρόνια. αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα πάψουν να είναι νέοι και δεν θα έχουν την άποψη. Αυτό παίρνουμε από τους νέους, τον ενθουσιασμό, που οι μεγαλύτεροι δεν έχουμε είμαστε πιο ‘επαγγελματίες’.
