Ο Φίλιππος Σοφιανός έκανε δηλώσεις στην κάμερα της εκπομπής “Στούντιο 4” με αφορμή την θεατρική παράσταση οι “Δανειστές”, στην οποία πρωταγωνιστεί μαζί με την Δήμητρα Χατούπη και τον Γιώργο Σταυριανό. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για την απιστία, αλλά και το metoo.
«Η παράσταση οι «Δανειστές» διαπραγματεύεται τη ζωή. Η ζωή είναι γεμάτη από δάνεια, κάθε είδους. Κατά καιρούς δανειζόμαστε και κατά καιρούς δανείζουμε. Πάθη είχα άπειρα στη ζωή μου. Δεν μπορώ να κάνω κάτι χωρίς πάθος. Αν λείπει το πάθος, δεν γίνεται τίποτα», είπε αρχικά ο Φίλιππος Σοφιανός.
Και συνέχισε: «Το metoo είναι ένα κίνημα το οποίο άνθισε χωρίς σοβαρές συζητήσεις. Έγιναν μόνο κάτι πυροτεχνήματα σε κάτι πρωινάδικα και μέσα σε όλο αυτό το τοπίο χάθηκε μια ουσία των πραγμάτων. Η πολιτική ορθότητα είναι κάτι το οποίο δεν είναι δυνατόν να το έχουμε ανακαλύψει τώρα. Η πολιτική ορθότητα είναι θέμα παιδείας.
Εγώ λέω απερίφραστα πως θα συγχωρούσα την απιστία. Ο πειρασμός είναι παντού, σε επισκέπτεται με πολύ γοητευτικά πρόσωπα και δεν είναι δύσκολο να μην ενδώσεις σε κάτι. Οπότε εκεί δεν μπορείς να απαιτείς από τον άλλον να είναι το απόλυτο αρσενικό ή το απόλυτο θηλυκό. Αυτά είναι θεωρητικά, η ζωή λέει άλλα πράγματα»,
«Η υπόθεση του #metoo ήταν μια καθυστερημένη υπόθεση»
Ο Φίλιππος Σοφιανός σε πρόσφατη συνέντευξή του είχε αναφερθεί πάλι στο metoo.
“Η υπόθεση metoo καθυστέρησε πολύ. Είχε προχωρήσει το πράγμα και έπρεπε να βγει κάποιος και να πει ότι ο αυτοκράτορας είναι γυμνός. Το αντιμετωπίσαμε λίγο επιδερμικά, καταναλώθηκε πάρα πολύ σε εκπομπές πρωινής ζώνης. Δε μίλησαν σοβαροί άνθρωποι, ο καθένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του και από τις δυο πλευρές”, είχε πει ο Φίλιππος Σοφιανός και είχε προσθέσει:
Δεν κάθισαν οι διανοούμενοι να μιλήσουν σοβαρά…Όποιος προσπαθήσει να διατυπώσει με επιχειρήματα μια διαφορετική άποψη από την περιρρέουσα, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί γραφικός. Γι’ αυτό νομίζω ότι οι άνθρωποι του πνεύματος έχουν σταματήσει να μιλάνε. Υπάρχει μια σαρκοφαγία, μπορούμε να απομονώσουμε μια φράση, να βγάλουμε μια λεζάντα κι από εκεί και ποιος μαζεύει τα θύματα μετά. Χάνεται όλη η ουσία μιας κουβέντας.
Το “αυτό θέλει ο τηλεθεατής” πρέπει να σταματήσει. Ο τηλεθεατής δε ξέρει τι θέλει, είναι σπίτι του θα ανοίξει και θα δει αυτό που θα του δώσεις. Υπεύθυνοι γι’ αυτό υπάρχουν, υπάρχει νομίζω σκοπός που μένουμε στην επιφάνεια των πραγμάτων”.
