Ο Δημήτρης Παπανικολάου παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή “Breakfast@Star”. Ο παλαίμαχος μπασκετμπολίστας μίλησε μεταξύ άλλων για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε η κόρη του που είναι στο φάσμα του αυτισμού, αλλά τον αγώνα που δίνει ο ίδιος ενάντια στον αποκλεισμό των παιδιών με αυτισμό.
«Ασχολούμαι με την ημερίδα ισότιμης πρόσβασης, λόγω της κόρης μου που τριών ετών διαγνώστηκε στο φάσμα του αυτισμού. Προσπαθώντας να κάνω έναν κόσμο καλύτερο για εκείνη, αλλά και για χιλιάδες άλλα παιδιά, έβαλα τον εαυτό μου μπροστά και δεν το μετάνιωσα στιγμή.
Αντιμετωπίσαμε πολλά προβλήματα. Υπάρχουν πολλά ψυχολογικά προβλήματα, όταν ακούς μια λέξη που σε σοκάρει. Που δεν πρέπει να σε σοκάρει, γιατί δεν πεθαίνεις από αυτισμό, αλλά μπορείς να πεθάνεις από αποκλεισμό και αυτό προσπαθούμε να αλλάξουμε. Αντιμετωπίσαμε πολλούς αποκλεισμούς, από σχολεία, από αθλητικές δραστηριότητες, η κόρη μου δεν λάμβανε προσκλήσεις για πάρτι. Όλα αυτά της έκαναν πολύ άσχημη την ψυχολογία της κι ερχόταν σπίτι και μας έλεγε κάποια πολύ βαριά λόγια», τόνισε χαρακτηριστικά ο Δημήτρης Παπανικολάου.
Για τη φράση του Δημήτρη Οικονόμου, με αφορμή τα τροχαία ατυχήματα, που προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων, ο Δημήτρης Παπανικολάου, υπογράμμισε: «Ήταν ένα ατυχές γεγονός, το λέω ευγενικά! Μίλησε συγκεκριμένα και για ομηρία… Σε ομηρία είσαι όταν δεν υπάρχει αποδοχή».
Ο Δημήτρης Παπανικολάου είχε κάνει πριν από λίγες μέρες μια ανάρτηση με αφορμή τη συγκεκριμένη φράση του Δημήτρη Οικονόμου, ο οποίος είχε πει: «Πέρα από τους νεκρούς, δεκάδες ή και εκατοντάδες ανάπηροι θα περάσουν τη ζωή τους σε καροτσάκι. Σκέψου τον εαυτό σου να είσαι σε ένα καροτσάκι, ίσως είναι καλύτερη περίπτωση να είσαι νεκρός, από το να είσαι σε ένα καρότσι από το πρωί μέχρι το βράδυ, όμηρος. Το λέω με μεγάλη αγάπη και με μεγάλο σεβασμό στους ανθρώπους αυτούς».
Αναλυτικά η ανάρτηση του Δημήτρη Παπανικολάου:
“Πολλές φορές μου στέλνετε <άστοχες> δηλώσεις, σε τηλεοπτικές εκπομπές, ράδιο, social κτλ κυρίως που έχουν να κάνουν με τον αυτισμό και μου ζητάτε να τοποθετηθώ. Θα σας πω την συνέχεια. Τους αναζητώ προσωπικά και τους επαναφέρω, δίνοντας τους ακόμα μια ευκαιρία, για τους εξής κυρίως λόγους. Ένας είναι πως δεν μου αρέσουν με το παραμικρό τα ξεκατινιάσματα, έχουμε κάνει όλοι μας λάθη, ένας ακόμα είναι πως δεν τον <βελτιώνεις> κάποιον, με την διαπόμπευση, αλλά σε φοβάται και δεν είναι αυτός στόχος, και υπάρχει και ο πιο σοβαρός ακόμα, να μην αφήσω κάποιον από την πλευρά μου, να <εκμεταλλευτεί> θέματα ζωής για εμάς για δικούς του λόγους πχ πολιτικούς.
Όταν θέλεις να είσαι δίκαιος, θα πρέπει να βάλεις δημόσια αν σφάλουν, με δεξιούς, αριστερούς, Ολυμπιακούς, Παναθηναϊκούς, κ.α αλλιώς είσαι επιλεκτικά ευαίσθητος.
Κάποια στιγμή όμως κουράζεσαι και λες μέσα σου, θα κάνουμε μια συμφωνία, όποιος έχει δημόσιο βήμα έχοντας περάσει σε μια ώριμη ηλικία, ανεξαρτήτου απόχρωσης, θα <κρίνεται> δημόσια αν ξεφεύγει να το πω ευγενικά.
Σήμερα δεν είχαμε άστοχη δήλωση για τον αυτισμό, αλλά μια απαράδεκτη για την κινητική αναπηρία. Ξεκινώντας μέσα από την βουλή, συνεχίζοντας στα πάνελ κτλ όποιος με διαβάζει λίγες βασικές αρχές. Όταν ο συνάδελφος μας πετάξει <μαργαριτάρι> τον επαναφέρουμε επι τόπου όχι όπως (και σήμερα) όπου ο συμπαρουσιαστής συμφώνησε.. Μαθαίνουμε τις ορολογίες. Δεν μιλάμε ποτέ με οίκτο, ούτε με λεκτική εξύψωση, δήθεν σεβασμού για να σωθεί η παρόλα στο τέλος.
Είναι σημαντικό δε να μάθετε, πως κυρίως η κινητική αναπηρία δεν αφορά τους άλλους, αλλά όλους. Εύχομαι να μας αξιώσει όλους ο θεός να γεράσουμε. Τότε θα θέλουμε η ένα Π ή ένα αμαξίδιο. Οχι δεν είναι τότε πιο σημαντικό να είμαστε νεκροί, είναι πιο σημαντικό να υπάρχουν ράμπες, πρόσβαση, συμπερίληψη, δομές,αποδοχή. Γι αυτά παλέψτε στα πάνελ και στη βουλή, αφορά εσάς τους ίδιους, τους γονείς σας, τις γιαγιάδες, τους παππούδες που γίνονται ΑΜΕΑ. Όπως ασχοληθήκατε επι μήνες για μια μερίδα λίγων συνανθρώπων μας και καλά κάνατε, ασχοληθείτε σοβαρά όπως πρέπει και για 2 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα με κάποια αναπηρία.
Στη φωτογραφία είμαι με ένα καρότσι.
Το άλλο λέγεται αναπηρικό αμαξίδιο, όχι καρότσι”.
