Η Δάφνη Καραβοκύρη ήταν καλεσμένη στο vidcast “Restart” της Λιλής Πυράκη. Η γνωστή δημοσιογράφος μίλησε μεταξύ άλλων για την προσωπική της ζωή, αλλά και για την περίοδο που η μητέρα της νόσησε για τρίτη φορά από καρκίνο.
«Στη ζωή μου πάντα χτυπούσα πόρτες, πάντα. Εννοείται πως φοβήθηκα ότι μπορεί να μην τα καταφέρω, αλλά το αγνοούσα κιόλας. Κι επειδή ήξερα ότι είμαι ένα παιδί που μπορώ να κάνω τα πάντα και δεν είχα θέματα κόμπλεξ, ήξερα ότι θα τον βρω τον δρόμο μου», είπε αρχικά η Δάφνη Καραβοκύρη.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στη περίοδο που άλλαξε η ζωή της: «Ένα μεγάλο restart στη ζωή μου ήταν ο τρίτος καρκίνος της μαμάς μου και τον ευχαριστώ που ήρθε. Ακούγεται λίγο περίεργο αυτό που λέω, αλλά πολλές φορές χρειάζεσαι ένα γερό ταρακούνημα για να αναθεωρήσεις τις σχέσεις με τους ανθρώπους. Και θεωρώ ήταν και μια μεγάλη δική μου ανάγκη να της δώσω ως ενήλικας πια την κατανόηση που δεν μπόρεσα να της δώσω όταν ήμουν παιδί».
Δάφνη Καραβοκύρη: Μιλά για τη μάχη της με τη νευρική ανορεξία και συγκλονίζει
Σε παλαιότερη συνέντευξή της η Δάφνη Καραβοκύρη μίλησε μεταξύ άλλων για τη μάχη που έδωσε στο παρελθόν με τη νευρική ανορεξία.
“Ο λόγος που μίλησα για τη νευρική ανορεξία που πέρασα, ήταν για να μου φύγει λίγο ο φόβος. Ο φόβος ότι εγώ έχω στιγματιστεί από αυτό. Θεώρησα ότι αν το μοιραστώ, θα ανοίξουν κι άλλα στόματα, θα ανοίξουν κι άλλες ψυχές και δε θα αισθάνομαι κι εγώ τόσο μόνη μου. Το πρόβλημα με τη νευρική ανορεξία το συνειδητοποίησε ο μπαμπάς μου για μένα. Ήταν πολύ προσεκτικός στην προσέγγισή του γιατί δεν ήθελε να με τρομάξει. Εάν με τρόμαζε, μπορεί να είχε το αντίθετο αποτέλεσμα”, είπε η Δάφνη Καραβοκύρη και συνέχισε:
“Μπήκα στο νοσοκομείο, αλλά νομίζω ότι με βοήθησε πάρα πολύ η ηρεμία με την οποία το διαχειρίστηκε. Η αιτία ήταν ότι στη μαμά μου έτυχαν άσχημα χαρτιά στην τράπουλα της ζωής. Υπήρχε μια αρκετά άσχημη ατμόσφαιρα στο σπίτι, οπότε ήθελα με τον τρόπο αυτό να τους πω στο σπίτι ότι, “γειά σας, είμαι κι εγώ εδώ και δε περνάω πολύ ωραία, πονάω”, αυτό το κατάλαβα αργότερα μέσω της ψυχοθεραπείας.
Υπήρχαν μέρες που δεν έτρωγα τίποτα, όπως πάρα πολύς κόσμος. Αυτή η μορφή αυτοτιμωρίας, έχει μια ηδονή μέσα της. Όταν λέω τιμωρία, εννοώ ότι οι γονείς σου μπορεί να αντιμετωπίζουν προβλήματα μέσα στο σπίτι αλλά είσαι τόσο μικρός που δεν μπορείς να αντιληφθείς ότι αυτά δεν έχουν να κάνουν με εσένα… Νομίζεις ότι φταις εσύ».
