Search
Close this search box.
Άριελ Κωνσταντινίδη: Η απάντηση στα παιδιά της για τον πατέρα του μωρού που περιμένει – «Η μικρούλα έχει εμένα και εσάς»
Άριελ Κωνσταντινίδη
Credit: arielkonstantinides/Instagram

Η Άριελ Κωνσταντινίδη παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «Πρωινό Σου Σου». Η γνωστή ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για την εγκυμοσύνη στα 53 της, τους δίδυμους γιους της που απέκτησε από τον πρώτο της γάμο και τη σχέση της με τη μητέρα της, η οποία έφυγε από τη ζωή πριν από τρία χρόνια.

«Νιώθω πολύ όμορφα, με τους φόβους μου. Ένιωθα ότι είναι μεγαλειώδες, απλώς είχα και τα άγχη, οπότε ήθελα τόσο πολύ να με αξιώσει ο Θεός να βιώσω πάλι αυτό που συμβαίνει μέσα μου. Ήμουν σίγουρη ότι θα είναι κορίτσι. Την πίστα αυτή με τα αγόρια την είδα, οπότε ήθελα αυτό το διαφορετικό, γιατί μάνα με κόρη είναι άλλο πράγμα. Ήμουν σίγουρη ότι η κατάλληλη ώρα είναι τώρα.

Σε αυτούς που λένε “γιατί μετά από 8 χρόνια;” λέω γιατί ήταν ένας μεγάλος δρόμος για εμένα, που έπρεπε να είμαι σίγουρη και να είναι η κατάλληλη στιγμή. Πολλές φορές δεν το αποφασίζεις εσύ πότε είναι η κατάλληλη στιγμή, αλλά έρχονται οι συνθήκες», είπε αρχικά η Άριελ Κωνσταντινίδη.

Και συνέχισε: «Αυτό το παιδί έχει μαμά και αδέρφια και είμαστε μια χαρά και δεν θα έκανα μία σχέση μόνο και μόνο επειδή αυτός ήταν ο στόχος – ακόμα και κοινός να ήταν. Γιατί έτσι έγιναν και τα αγόρια μου. Τα παιδιά στην αρχή δεν ήξεραν πως θα συνδέσουν τον δικό τους τον μπαμπά και τους είπα “ο μπαμπάς είναι δικός σας μπαμπάς, η μικρούλα έχει εμένα και εσάς” και με βοήθησε πολύ ο Θεός και η επιστήμη και έγιναν όλα όπως τα θέλαμε. Εγώ τους έλεγα ότι θέλω κι άλλα παιδιά ή ότι μπορεί να παντρευτώ, κι άλλες φορές. Τίποτα δεν απέκλεια. Η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη και γι’ αυτό είναι τόσο όμορφη».

 Σε άλλο σημείο της συνέντευξης η Άριελ Κωνσταντινίδη αναφέρθηκε στη μητέρα της: «Ο φόβος μου πάντα από παιδάκι ήταν μη χάσω τη μαμά μου. Σκεφτόμουν πώς θα ζήσω χωρίς τη μαμά μου και ήταν ένας πολύ μεγάλος δικός μου αγώνας να βοηθηθώ με κάποιο τρόπο για να αντέξω πότε η μαμά μου, από φυσικά αίτια, θα “φύγει”. “Παρόλο που θα είμαι μεγάλη, θα μπορέσω να ανταπεξέλθω και να ζήσω χωρίς εκείνη;”

Την μητέρα μου την έχω συγχωρέσει, πια την έχω καταλάβει και για πάρα πολλά χρόνια, ενώ ζούσε, επιχειρούσα να είμαι φροντιστική και κατευναστική και την έχω ευχαριστήσει».

Tags:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Newsletter

#StayInStyle

Λάβετε ειδοποίηση για νέα άρθρα