Ο Αντώνης Ρέμος βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Ενώπιος Ενωπίω» το βράδυ της Πέμπτης (20/11), σε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον Νίκο Χατζηνικολάου.
Από τη συζήτηση δεν θα μπορούσε να λείπει η Υβόννη Μπόσνιακ, η γυναίκα της ζωής του και μητέρα του παιδιού του. Όπως τόνισε ο τραγουδιστής, «η Υβόννη είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος που έχει περάσει από τη ζωή μου».
Όσα δήλωσε η Υβόννη Μπόσνιακ στην εκπομπή για τον Αντώνη Ρέμο
Στην εκπομπή προβλήθηκαν δηλώσεις της Υβόννης, η οποία υποστήριξε πως ο Αντώνης Ρέμος είναι «ο έρωτας της ζωής της» και πως η σχέση τους είναι καρμική. «Όταν ο ένας έχει τον άλλο, μπορούν να καταφέρουν και να ξεπεράσουν τα πάντα. Είναι ο άνθρωπός μου, είναι ο έρωτας της ζωής μου. Τον αγάπησα από την πρώτη στιγμή ως άνθρωπο. Η χημεία μας ήταν ξεχωριστή. Είναι πολύ καρμική η σχέση μας. Δεν περίμενα να μπορώ να τον ερωτευτώ τόσο πολύ» ανέφερε.
«Γνωριστήκαμε πριν από 15 χρόνια σε μία έξοδο που δεν ήθελα να πάω, και όπως έμαθα μετά ούτε ο Αντώνης ήθελε. Θυμάμαι τον Αντώνη που καθόταν και πάω και μου λέει “Hi”, γιατί δεν μιλούσα τότε ελληνικά. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε επικοινωνία και χημεία από την πρώτη στιγμή. Θυμάμαι ότι το μαγαζί ήταν άδειο όταν πήγαμε και μιλούσαμε τόση ώρα που σήκωσα το κεφάλι μου και το μαγαζί ήταν γεμάτο. Βρεθήκαμε, γνωριστήκαμε καλύτερα. Τον ένιωθα πολύ άνθρωπό μου αλλά τον ερωτεύτηκα μετά πολύ απότομα» πρόσθεσε.
«Θυμάμαι μία στιγμή όταν ήμασταν μαζί 5-6 μήνες, που κοιμόταν στον καναπέ και λέω “αυτός θα είναι ο πατέρας των παιδιών μου”. Ήμουν σίγουρη. Σαν άνθρωπος, ο Αντώνης είναι ό,τι πιο δυνατό έχω γνωρίσει στην ζωή μου. Όσο άδικα και να του έχουν φερθεί, ό,τι και να έχει τραβήξει, ό,τι και να έχει γίνει, δεν έχει αλλάξει η ψυχή του ποτέ» συμπλήρωσε.
«Εννοείται ότι έχουμε και εμείς τα προβλήματά μας. Χανόμαστε και ξαναβρισκόμαστε. Υπάρχει απίστευτη εκτίμηση και σεβασμός. Τον θαυμάζω σαν άνθρωπο. Αυτό που με ενοχλεί στον Αντώνη πιο πολύ από όλα είναι ότι δεν είναι ποτέ στην ώρα του» κατέληξε η Υβόννη Μπόσνιακ.
Αντώνης Ρέμος για Υβόννη: “Μου την έφερε η μοίρα για να ξανασυναντηθούμε”
Περιγράφοντας τη νύχτα της γνωριμίας τους, ο Αντώνης Ρέμος ανέφερε: «Ήταν μία έξοδος που εγώ δεν ήθελα καθόλου να πάω. Ήταν τότε που ξεκινούσε ο Γολγοθάς με τον Ηρακλή. Ήταν Ιούνιος του 2010 και έμπαινα σε έναν κυκεώνα προβλημάτων. Έφυγα από μία καταιγίδα και έμπαινα σε έναν τυφώνα. Εκείνο το βράδυ μου λέει ένας φίλος μου “Πάμε για ένα ποτό στο “Ακρωτήρι”; είναι και δύο φίλες μου”. Λέω “άντε θα έρθω”. Φτάνουμε στο μαγαζί, πάμε στο τραπέζι και εγώ δεν ήθελα να μιλάω σε κανέναν. Βλέπω την Υβόννη και λέω “Καλά κάναμε και ήρθαμε”».
«Αρχίζουμε να μιλάμε στα γερμανικά, δίδυμος και εγώ, δίδυμος και αυτή και αρχίζουμε να απογειωνόμαστε. Μου θυμίζει εκείνο το βράδυ ότι δύο χρόνια πριν, είχε έρθει στο μαγαζί που τραγουδούσα. Όντως, γυρνάω στο μυαλό μου δύο χρόνια πίσω και θυμάμαι κάποιους ανθρώπους να ανεβαίνουν για λίγο στην πίστα. Ανάμεσά τους ήταν και μία κοπέλα. Και εντυπωσιάστηκα πάρα πολύ. Μέχρι να βρω ποια ήταν, έφυγε. Λέω στους συνεργάτες μου να ρωτήσουν να μάθουν πώς την λένε, αλλά έφυγε η “άγνωστη εκείνης της νύχτας”, όπως έλεγε και ο Τόλης. Δεν την ξαναείδα. Μου θυμίζει λοιπόν η Υβόννη ότι είχε έρθει πριν από δύο χρόνια στο μαγαζί και λέω “μου την έφερε η μοίρα για να ξανασυναντηθούμε”. Από τότε είμαστε αχώριστοι. Όπως είπε περνάμε και εμείς τις φάσεις μας. Αλλά το πιο σημαντικό είναι όταν η αγάπη συνοδεύεται με σεβασμό και θαυμασμό. Ο θαυμασμός είναι αυτός που ολοκληρώνει μία σχέση και την κρατάει ζεστή» πρόσθεσε.
«Στην Υβόννη θαυμάζω ότι είναι μία πολύ δυναμική γυναίκα. Είναι ένα πολύ σκληρό αντράκι μέσα της. Έχει μεγαλώσει με πολλές δυσκολίες. Έχει καταγωγή από Κροατία. Έζησε την στιγμή του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας, όχι αυτόν καθ’ αυτόν τον πόλεμο, αλλά ο μπαμπάς της έφευγε, δεν ήξερε αν θα γυρίσει, χανόταν, επέστρεφε τραυματισμένος. Πέρασε πάρα πολύ δύσκολα χρόνια. Πολύ τραυματισμένη ψυχή και όπως μου λέει έχουν επουλωθεί οι πληγές της ψυχής και την έχω κάνει λίγο καλύτερη μέσα της και έχει νιώσει την σιγουριά και την ασφάλεια δίπλα μου. Αυτό στην πάροδο του χρόνου την έκανε να κλείσει πολλές πληγές από το παρελθόν» κατέληξε.
