Η Άλκηστις Πρωτοψάλτη είναι ενεργή στα social media και συχνά μοιράζεται με τους διαδικτυακούς της φίλους στιγμές από την προσωπική και την επαγγελματική της ζωή. Αυτή τη φορά η σπουδαία τραγουδίστρια ανέβασε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram δύο φωτογραφίες με τον Σταύρο Ξαρχάκο, τις οποίες τράβηξε η σύζυγός του Ηρώ Σαΐα.
Στο πρώτο στιγμιότυπο η Άλκηστις Πρωτοψάλτη έχει πάρει αγκαλιά τον μεγάλο συνθέτη και στο δεύτερο του δίνει ένα τρυφερό φιλί. Η αγαπημένη τραγουδίστρια αναφέρεται στην ανάρτησή της με τα καλύτερα λόγια στον Σταύρο Ξαρχάκο, ενώ αποκαλύπτει ότι θα συνεργαστούν ξανά.
“Λαβή αγάπης στον Σταύρο Ξαρχάκο !
Με συγκινεί-με μαγεύει αυτός ο ευαίσθητος -πηγαίος -μοναδικός -ευφυής Μαέστρος.
Τι Καλλιτέχνης !!!χαίρομαι που ξέρω και την πιο παραμικρή σύσπαση του προσώπου του και των χεριών του όταν διευθύνει … ΚΑΙ η χαρά μεγαλώνει που θα ξανα βρεθούμε #stavrosxarhakos #live #greekmusic
Σύντομα ημερομηνίες και θέατρα!”, έγραψε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη στην ανάρτησή της.
Άλκηστις Πρωτοψάλτη: «Ο πατέρας μου πέθανε από τη στεναχώρια του – Δεν το άντεξε όλο αυτό»
Σε παλιότερη συνέντευξή της η Άλκηστις Πρωτοψάλτη είχε μιλήσει για τους γονείς της και τα πρώτα χρόνια της στην Ελλάδα.
“Έχασα τον πατέρα μου πολύ γρήγορα, από τη στεναχώρια του πέθανε, μην τα ξαναπούμε αυτά. Τραγουδούσα στη μητέρα μου, της έκανα κάτι θεατρικά δικά μου. Η μητέρα μου είχε καλύτερη φωνή από εμένα. Ο μπαμπάς μου έπαιζε μουσική, ήταν χειρουργός στο επάγγελμα. Η μητέρα μου ήταν δασκάλα στην Αίγυπτο. Με το που ήρθαν στην Ελλάδα, ο πατέρας μου δεν το άντεξε αυτό όλο. Η μητέρα μου βρήκε αμέσως δουλειά, μιλούσε πέντε γλώσσες αλλά υπάρχουν πολύ ωραίες μνήμες” είπε αρχικά η Άλκηστις Πρωτοψάλτη.
Και συνέχισε: “Όταν έγινε η απομάκρυνση των ξένων από την Αίγυπτο τα μισά αδέρφια του πατέρα μου πήγαν στην Αυστραλία και τα άλλα μισά στην Αμερική. Ο πατέρας μου αποφάσισε να γυρίσουμε στην Ελλάδα, δεν ξέρω, μάλλον από την πολλή του αγάπη. Ήθελε να γυρίσει στη μαμά πατρίδα.
Πήγα στην Αίγυπτο να δω το πατρικό μου, υπάρχει. Έγινε μία τρομερή εκπομπή με τον δημοσιογράφο, Γιάννη Πολίτη, η οποία ήταν ένα ρίσκο. Τέσσερις μέρες ψάχναμε, την τελευταία ημέρα αναγνώρισα το καφενείο. Το σπίτι είχε γίνει ένα κτήριο της αστυνομίας. Σταματήσαμε, μπήκα στο καφενείο, αναγνώρισα τον άνθρωπο που ήταν πίσω από το μπαρ, παίζαμε μαζί όταν ήμασταν έξι χρόνων. Έκλαιγαν αυτοί, κλαίγαμε και εμείς, έκλαιγε το συνεργείο”.
