Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε η Αίθρα Λυκουρέζου στην πρωινή εκπομπή της ΕΡΤ, «Καλημέρα είπαμε;». Η κόρη της αείμνηστης Ζωής Λάσκαρη και του Αλέξανδρου Λυκουρέζου μίλησε για την παιδική της ηλικία, για την εξάρτησή της από τα ναρκωτικά, ενώ φυσικά αναφέρθηκε και στον θάνατο της μητέρας της.

Αρχικά η Αίθρα Λυκουρέζου θυμήθηκε τα χρόνια που πέρασε ως παιδί στα καμαρίνια των θεάτρων και εξομολογήθηκε, ότι σίγουρα δεν είχε συνηθισμένα παιδικά χρόνια. «Έντονα χρόνια. Σίγουρα η παιδική μου ηλικία δεν ήταν η συνηθισμένη, αλλά τι θα πει συνηθισμένη ζωή. Ο καθένας στη δική του οικογένεια ζει τη δική του πραγματικότητα. Ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα με εμένα, γιατί έβλεπα θέατρο, δικαστήριο, γραφεία, εκδηλώσεις, καλλιτέχνες…. Μικρή χαιρόμουν πολύ την έντονη ζωή, μου άρεσε. Βέβαια έμενα πολύ μόνη μου, αυτό έχει και τα κάτω του. ‘Ήθελα πάντα τον κόσμο γιατί αυτό είχα μάθει. Μου έλειπε όταν δεν το είχα. Η ζωή μου όλη ήταν μέσα σε ένα καμαρίνι, έχω μεγαλώσει μες στα καμαρίνια, δεν ξέρω πώς είναι να μην σε ξέρουν».

 «Όταν ήμουν μικρότερη μπορεί να με ενοχλούσαν ορισμένα πράγματα που έλεγε ο Τύπος για τους γονείς μου, επειδή έκαναν έντονη ζωή. Εννοείται ότι σε επηρεάζει ως παιδί. Οι γονείς μου δεν ήταν συχνά στο σπίτι. Δεν με έχει κακοποιήσει ο Τύπος, γιατί δεν μπορεί, δεν με ξέρει. Ο Τύπος πρέπει να πουλήσει. Στο φινάλε καλό μου κάνουν».

Στη συνέχεια η Αίθρα Λυκουρέζου αναφέρθηκε στην περίοδο που ήταν εξαρτημένη από τα ναρκωτικά και πώς κατάφερε τελικά να απεξαρτηθεί από τις ουσίες. «Έφτασα στον πάτο για να απεξαρτηθώ από τις ουσίες. Μέσα στην ατυχία μου, ήμουν πολύ τυχερή, γιατί στα 25 “μου γύρισε”, είδα τι γίνεται και είπα “αλλάζω τώρα τη ζωή μου, ειδάλλως θα μείνω στάσιμη και αυτό θα καταλήξει”. Όλα αυτά προέρχονται από την οικογένεια, όλοι κάτι θα κάνουμε, σπάνια να μην κάνει κάποιος κάτι. Τα σταμάτησα από εσωτερική ανάγκη να με θεραπεύσω. Η φύση με βοηθάει, το περπάτημα με βοηθάει, η καλή διατροφή… Κανένας δεν μπορεί να σε θεραπεύσει με το ζόρι. Πρέπει να φτάσεις πάτο. Έχω να κάνω ουσίες από το 2003. Η μητέρα μου το ήξερε, ήταν δίπλα μου. Ο πατέρας μου δεν είχε ιδέα, του τα είπα όταν σταμάτησα».

Για τον θάνατο της Ζωής Λάσκαρη, η Αίθρα Λυκουρέζου δήλωσε: «Όταν πέθανε η μητέρα μου, η ζωή μου άλλαξε 180 μοίρες. Μια ζωή θα υπάρχει αυτό το κενό. Μου λείπουν οι συζητήσεις μας, το γέλιο της, η αγκαλιά της, η μυρωδιά της, το χιούμορ και το δέσιμο που είχαμε. Καταλαβαινόμασταν μόνο με ένα βλέμμα. Ήταν ανατρεπτική, εκρηκτική, ειλικρινής, ανεξάρτητη, ελεύθερη και πολύ ευαίσθητη».