από τη Σόνια Καζόνι Αποφασισμένη να κρατά τα ηνία της ζωής της, η Αθηνά Οικονομάκου έχει ένα δυναμισμό που σε κάνει να φαντάζεσαι πως είναι μια γυναίκα χωρίς τρωτά σημεία. Εκείνη, όμως, έρχεται να το ανατρέψει. Παραδέχεται τις ανασφάλειες, τους φόβους, τα λάθη της, εξηγεί πώς βρήκε τη δική της διέξοδο στην ψυχανάλυση και, μιλώντας για αυτά, είναι σαν να τα ξορκίζει. Πριν από ενάμιση χρόνο, στην ερώτη- ση αν θα επέστρεφε από τις διακοπές τ ης στη Μύκονο παντρεμένη, είχε απαντήσει «μαυρισμένη ναι, παντρεμένη όχι». Σήμερα δείχνει να έχει ακόμα ένα είδος αλλεργικής αντίδρασης στο γάμο, καθώς κάθε φορά που της κάνουν αυτή την ερώτηση (σε κάθε της συνέντευξη) λέει ξεκάθαρα πως όλο αυτό την τρομάζει. «Δεν με τρο- μάζει η δέσμευση» σπεύδει να μου εξη- γήσει, αλλά η διαδικασία και όλα αυτά τα “πρέπει”, οι προετοιμασίες και τα δι- αδικαστικά που συνεπάγεται η απόφαση “παντρευόμαστε”». Άλλωστε, στο μυαλό της Αθηνάς ο γάμος είναι πολύ περισσό- τερα από ένα ωραίο πάρτι με φίλους στη θάλασσα με boho νυφικό και πλεξίδες στα μαλλιά. Για την Αθηνά γάμος σημαίνει απόφαση για δημιουργία οικογένειας, σημαίνει παιδιά. Μια προοπτική στην οποία μπορεί να δει άνετα τον εαυτό της. «Απλά το βλέπω λίγο πιο μακριά, σε τρία-τέσσερα χρόνια από τώρα, γιατί ξέρω πως, αν έρθει ένα παιδί, θα αφιερωθώ. Δεν θα είμαι από τις μαμάδες που στους τρεις μήνες θα πω “άντε να γυρίσω στη δουλειά”, εκτός κι αν έχει προκύψει κάτι μέσα μου που θα μου δημιουργήσει πολύ έντονα αυτή την ανάγκη. Νιώθω πως, όταν γίνω μαμά, θα είμαι πολύ από πάνω, θα είμαι 100% εκεί». Μέχρι τότε θέλει να απολαύσει τις στιγ- μές που ζει ένα ερωτευμένο ζευγάρι χωρίς πολλές υποχρεώσεις. Κι αν ο Φίλιππος, που ασχολείται με τον τουρισμό, κάποια στιγμή άνοιγε ένα ξενοδοχείο εκτός Ελλάδος και της ζητούσε για ένα διάστημα να τον ακολουθήσει; Θα άφηνε τα πάντα πίσω, για να πάει μαζί του; «Ναι, μπορεί και να το έκανα, αν ήμασταν έτσι καλά. Από την άλλη, ποτέ δεν θα διανοούμουν, για παράδειγμα, να πάρω την απόφαση να φύγω στο εξωτερικό, για να ψαχτώ στην υποκριτική. Ακόμα και πρόταση για δου- λειά να είχα, θα το σκεφτόμουν πολύ. Δεν ξέρω, βέβαια, αν το λέω αυτό γιατί είναι άπιαστο όνειρο και ακριβώς γι’ αυτό με τρομάζει τόσο πολύ. Όταν κάτι που θεωρητικά θα μου άρεσε πολύ δεν μου μοιάζει εφικτό, δεν μπαίνω καν στη διαδικασία να το ονειρευτώ, για να μη στενοχωρηθώ μετά αν δεν συμβεί. Γιατί, αν δεν συμβεί, θα το χρεωθώ σαν αποτυχία» παραδέχεται. Διαβάστε όλη τη συνέντευξη κι δείτε όλες τις φωτογραφίες στο InStyle Μαρτίου που κυκλοφορεί στα περίπτερα.]]>