Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία στην οποία ο Λάμπρος Κωνσταντάρας κόβει τη βασιλόπιτα του θιάσου του, την Πρωτοχρονιά του 1965, αλλά και ακόμη μία της ίδια χρονιάς με Βασίλη Αυλωνίτη, Γεωργία Βασιλειάδου και Νίκο Ρίζο.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Τον Οκτώβριο του 1964 ο αξέχαστος Λάμπρος Κωνσταντάρας ανεβάζει με τον θίασό του στο θέατρο Βεργή της Βουκουρεστίου, την κλασική κωμωδία των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου “Υπάρχει και φιλότιμο”.
Το συγκεκριμένο έργο γράφεται από το σπουδαίο συγγραφικό δίδυμο αρχικά με τον τίτλο “Ανώμαλη προσγείωση” και ανεβαίνει στις 21 Ιουνίου του 1950 από το θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν με τον Βασίλη Διαμαντόπουλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Το “πάντρεμα” των δύο μεγάλων συγγραφέων γίνεται από τον γνωστό θεατρικό επιχειρηματία της εποχής Ανδρέα Μακέδο όταν τους προτείνει να γράψουν από κοινού μια επιθεώρηση που ανεβαίνει την περίοδο 1939-40 στο θέατρο Μοντιάλ με τίτλο “Παύσατε Πυρ”.
Το “Υπάρχει και φιλότιμο” πραγματοποιεί θριαμβευτική επιτυχία όλη την σαιζόν με τον Λάμπρο να ερμηνεύει μοναδικά τον επιπόλαιο βουλευτή Μαυρογιαλούρο ο οποίος μόλις ανακαλύπτει την ανεπάρκεια και τις παραλείψεις του κρατικού μηχανισμού, έχει το σθένος να παραιτηθεί και να στείλει στον Εισαγγελέα τους υπεύθυνους. Ένα αριστουργηματικό έργο που παραμένει πάντα επίκαιρο και σατιρίζει μέσα από την εξαιρετική πένα των δημιουργών και ένα καταιγισμό από ατάκες, τις ψευδείς υποσχέσεις ανθρώπων του πολιτικού συστήματος που καταχρώνται πολλές φορές δημόσιο χρήμα μέσα από διεφθαρμένες συναλλαγές, καθιερώνοντας τον αγαπημένο ηθοποιό σε απόλυτο άρχοντα της ελληνικής κωμωδίας.
Στη φωτογραφία, Πρωτοχρονιά του 1965 κόβει τη βασιλόπιτα με μέλη του θιάσου ανάμεσα στα οποία (από αριστερά) η αδερφή του Μήτση Κωνσταντάρα, Χρήστος Παναγιώτου, Νίκη Λινάρδου, Νίκος Βανδώρος και Μέλπω Ζαρόκωστα. Η παράσταση συνεχίζεται και την επόμενη σεζόν και μεταφέρεται με την ίδια επιτυχία και στον κιν/φο τον Ιανουάριο του 1966, όπου το κοινό έχει την ευκαιρία την ίδια ακριβώς περίοδο να απολαύσει τόσο στην σκηνή όσο και στο πανί τις περιπέτειες του θρυλικού βουλευτή, που συνεχίζει να αποτελεί μέχρι σήμερα με τρόπο χιουμοριστικό, μέρος της πολιτικής ορολογίας.
Την Πρωτοχρονιά του 1965 η Γεωργία Βασιλειάδου, ο Βασίλης Αυλωνίτης και ο Νίκος Ρίζος κόβουν τη βασιλόπιτα στα παρασκήνια του θεάτρου “Ακαδήμεια” (σημερινός “Ακάδημος”) όπου ανεβάζουν με μεγάλη επιτυχία με τον θίασό τους την κωμωδία των Τσιφόρου-Βασιλειάδη “Πέντε λεπτά από την Ομόνοια“.
Στο έργο συμπρωταγωνιστούν η σύζυγος του Νίκου Ρίζου και γλυκύτατη ηθοποιός Έλσα Ρίζου (δεξιά) και δίπλα της η ταλαντούχα Πόπη Λάζου που θα μείνει γνωστή για την πληθωρική και εκρηκτική της παρουσία.
Τέσσερα χρόνια νωρίτερα και ενώ οι τρεις μεγάλοι Έλληνες κωμικοί βρίσκονται στο απόγειο της καριέρας τους, έπειτα από πρόταση του Νίκου Ρίζου αποφασίζουν να συγκροτήσουν τον δικό τους θίασο. Από το ’61 έως και το ’65 ανεβάζουν με τεράστια ανταπόκριση του κοινού κλασικές κωμωδίες των Τσιφόρου-Βασιλειάδη ξεκινώντας από την θρυλική “Ο Κλέαρχος η Μαρίνα και ο κοντός” η οποία λόγω μεγάλης επιτυχίας θα μεταφερθεί το ίδιο επιτυχημένα και στον κιν/φο. Ακολουθούν “Οι γαμπροί της Ευτυχίας“, “Οι νεόπλουτοι” και “Η γυναικούλα μας” όπου βιώνουν ασύλληπτη αγάπη και λατρεία από το κοινό που τους έχει ξεχωρίσει ήδη από τη σαρωτική παρουσία τους στις αξέχαστες κιν/φικές ταινίες.
Την οικονομική διαχείριση του θιάσου αναλαμβάνει ο ευφυέστατος Νίκος Ρίζος που υπήρξε και από τους καλύτερους θεατρικούς επιχειρηματίες της εποχής και η περιοδεία που θα ακολουθήσει στην συνέχεια σε Ελλάδα και εξωτερικό αποτελεί μαζί με τη περιοδεία της Αλίκης τις δύο πιο επιτυχημένες εισπρακτικά στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου.
Τρεις “Πρωτομάστορες” του γέλιου που κατάφεραν μέσα από τους αυτοσχεδιασμούς, τους μορφασμούς και τις ατάκες τους να δώσουν το δικό τους στίγμα απογειώνοντας κυριολεκτικά τα σενάρια και τους ρόλους και να κερδίσουν επάξια την δική τους θέση στο Πάνθεον των μεγάλων Ελλήνων κωμικών».
