Πώς ένιωσε όταν της πήραν όλα τα πράγματα, παρανόμως όπως τονίζει, μέσα σε 60 σακούλες σκουπιδιών και ο άκομψος τρόπος που βγήκε στη δημοσιότητα η αίτηση για αποζημίωση που έκανε μετά την καταστροφική πλημμύρα στο σπίτι της. Η Άννα Βίσση μιλά για πρώτη φορά για τα συναισθήματα που βίωσε εκείνες τις μέρες στη συνέντευξή της την οποία διαβάζουμε στο Peoplegreece.com.
Είπες πως όταν σου έκαναν την κατάσχεση χαιρόσουν που ο κόσμος ασχολούνταν μαζί σου. Σε μια showbiz που τα δίνει όλα για την προβολή, για ένα στημένο παπαρατσικό, εσένα δεν σε έχουμε δει ποτέ σε κάτι τέτοιο και μου φάνηκε περίεργο. Δεν έμοιαζες να φαίνεσαι να θέλεις ο κόσμος να ασχολείται μαζί σου.
Δεν το εννοούσα ακριβώς έτσι. Ήθελα να πω πως μου βγήκε ένα «Πείτε κι άλλα για μένα» με μια χαιρεκακία. Με την έννοια, «θέλετε το αίμα μου; Πάρτε το, αφού “πουλάει”. Εγώ πονάω αυτή τη στιγμή, αλλά, αν θέλετε να με ξεσκίσετε, κάντε το, δεν με ενδιαφέρει». Αισθανόμουν μια φαρισαϊκή συμπεριφορά απέναντί μου, γιατί κανείς δεν ψάχτηκε να δει τι είχε συμβεί. Λες και ήμουν ο εγκληματίας του εγκληματία. Ήμουν στο Λος Άντζελες, θυμάμαι, και έπαθα ένα σοκ, γιατί δεν μπήκαν σπίτι για να πάρουν ό,τι έλεγε ο νόμος, αλλά πήραν όλο μου το σπίτι μέσα σε εξήντα σακούλες σκουπιδιών. Χαιρόμουν πικρά να τους βλέπω να με ξεσκίζουν. Κάτι που ξαναέγινε πρόσφατα. Έγινε πλημμύρα στο σπίτι μου και το πρώτο πράγμα που γράφτηκε ήταν πως η Βίσσηζητούσε αποζημίωση για την πλημμύρα. Η Βίσση, όμως, δεν είναι απλά η Άννα Βίσση που τη βλέπουμε να τραγουδάει. Είμαι κι εγώ ένας άνθρωπος που σε ζει μια κοινότητα, η οποία απαιτώ να έχει φροντίσει να μην πλημμυρίσει το σπίτι μου, να έχει καθαρίσει τα φρεάτια. Δεν βγήκα να το απαιτήσω στις εφημερίδες. Όμως, πήρε τηλέφωνο κάποιος δημοσιογράφος στο δήμο, είπε ψέματα πως είναι από το περιβάλλον μου, έγινε απάτη δηλαδή, και πήρε όλη τη λίστα των πραγμάτων για τα οποία ζητούσα αποζημίωση. Έτσι έγινε.
Έζησες για τρία χρόνια στο L.A. Γιατί γύρισες;
Είχα περάσει τα 40 όταν πήγα, ουσιαστικά μόνο για γνώση και εμπειρία το έκανα, όχι για να μείνω για πάντα εκεί. Έλπιζα να κερδίσω κάτι από αυτό και το κέρδισα. Κέρδισα πάρα πολύ καλούς φίλους, δούλεψα με ανθρώπους σαν τον Dave Stewart και τον Patrick Leonard, γνώρισα τον Mick Jagger, κάθε μέρα ήμουν στα στούντιο, συναναστρεφόμουν με μουσικούς, καλλιτέχνες, αλλά και αθλητές. Έκανα παρέα με τη Sharon Stone, που είναι μια πολύ αξιόλογη και σημαντική γυναίκα. Πήγαμε για φαγητό με τη Navratilova που είναι μεγάλη σταρ στο τένις, γνώρισα τη Maria Sharapova. Βρέθηκα στα Όσκαρ με την Patricia Field, να δω και αυτό το χολιγουντιανό glamorous red carpet. Τελικά ομολογώ πως προτιμώ να τα βλέπω από την τηλεόραση, γιατί τα διαλείμματα στα Όσκαρ είναι αβάσταχτα. Σε μεταφέρουν, αλλάζουν θέσεις, είναι απομυθοποίηση. Και έζησα τρία χρόνια ξεκινώντας το πρωί και επιστρέφοντας αργά το βράδυ σπίτι μου φορώντας σαγιονάρες. Υπήρχε ένα χύμα που μου έκανε καλό. Απόκτησα τα στέκια μου, έκανα φιλαράκια, μόνο κέρδισα από όλο αυτό.
Διαβάστε περισσότερα στο People που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή με το Πρώτο Θέμα
Δείτε επίσης:
Η Άννα Βίσση εξομολογείται: «Στο θέατρο δεν είμαι η τραγουδίστρια της δισκογραφίας, είμαι μαθήτρια»
