Η Εβελίνα Παπούλια παραχώρησε μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην εκπομπή της ΕΡΤ, «Καλημέρα είπαμε;» και στη δημοσιογράφο Έρη Βαρδάκη. Η γνωστή ηθοποιός μίλησε για την μεγάλη επιτυχία της σειράς «Δύο Ξένοι» και πώς διαχειρίστηκε η ίδια την αναγνωρισιμότητα, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε και στη μητρότητα, στην πίστη στο Θεό και στον ρόλο που παίζει ο έρωτας στη ζωή της.

Αρχικά η Εβελίνα Παπούλια αποκάλυψε, ότι την περίοδο που προβαλλόταν στην τηλεόραση η σειρά «Δύο Ξένοι», ήταν για εκείνη ένα πολύ δύσκολο διάστημα, καθώς ήρθε αντιμέτωπη με την κατάθλιψη. «Την επιτυχία δεν τη διαχειρίστηκα εύκολα, είχα κατάθλιψη τότε, πέρασα πάρα πολύ δύσκολα εκείνη την περίοδο. Ενώ είχα κάτι τόσο όμορφο να χαρώ, για κάποιο λόγο συνδυάστηκε στο μυαλό μου με κάτι πάρα πολύ άσχημο, ήταν πολύ αγχωτικό».

«Μου στέρησε πάρα πολύ την ελευθερία μου. Ήταν πάρα πολύ έντονο όλο, δεν ήταν όπως είναι τώρα τα πράγματα. Όταν δεν το γνωρίζεις αυτό το πράγμα, παθαίνεις έναν πανικό. Δεν μπορεί να το καταλάβει κάποιος αν δεν το ζήσει.

Το να περπατάς στον δρόμο και να σε σταματάνε κάθε δέκα λεπτά και να μην μπορείς να είσαι με τη φόρμα σου και να υπάρχει κριτική του πώς είσαι, τι φόρεσες… είναι λίγο περίεργο όταν δεν το έχεις συνηθίσει.

Εννοείται πληγώθηκα από πράγματα. Μπορεί να λέμε τώρα ότι οι Δύο Ξένοι είναι all time classic, αλλά τότε δεν ήταν έτσι, τρώγαμε πολύ “ξύλο” από δημοσιογράφους και ανθρώπους του χώρου. Μας έλεγαν “ελαφριούς”».

Στη συνέχεια η ηθοποιός αναφέρθηκε στους συναδέλφους της από τη σειρά, που έχουν φύγει από τη ζωή. «Εάν τύχει θα το δω. Θεωρώ – και τότε το πίστευα – ότι είναι μία πάρα πολύ ωραία σειρά, με πάρα πολύ ωραίους ηθοποιούς. Υπήρχε η πιθανότητα η “Μαρίνα” να γίνει κουλτουριάρα, δεν καταφέραμε όμως να κάνουμε τον τρίτο κύκλο. Νομίζω ότι ήταν πολλά που έπεσαν μαζί. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι ήταν ένα εξαιρετικό σενάριο με απίστευτο χιούμορ».

«Δεν είναι πολύ ευχάριστο που έχουν “φύγει” άνθρωποι από αυτή τη σειρά, παρόλα αυτά έχουν “μείνει”. Έχω έρθει αντιμέτωπη με την απώλεια από πολύ μικρή ηλικία και έχω βρει ένα μηχανισμό γύρω από αυτό. Πιστεύω ότι τίποτα δεν χάνεται. Εδώ είμαστε πολύ προσωρινοί και το παίρνουμε και πάρα πολύ σοβαρά το όλο πράγμα. Η ζωή είναι αλλού».