Υπάρχουν μυρωδιές που δεν περιγράφονται εύκολα, αλλά τις αναγνωρίζουμε αμέσως. Λίγο πριν ξεσπάσει η βροχή, η ατμόσφαιρα αλλάζει. Ο αέρας γίνεται πιο πυκνός, πιο γήινος, γεμίζει με κάτι γνώριμο. Είναι εκείνη η ξεχωριστή μυρωδιά που μας φέρνει στο νου παιδικά καλοκαίρια, αυλές με χώμα και πρώτες σταγόνες πάνω στα ζεστά πλακάκια. Τι είναι όμως αυτή η μυρωδιά που προλαβαίνει τη βροχή;

Οι επιστήμονες την ονομάζουν πετριχώρ, ένας όρος που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις “πέτρα” και “ιχώρ”, το μυθικό υγρό που κυλούσε στις φλέβες των θεών. Το πετριχώρ είναι μια αρωματική ένωση που δημιουργείται όταν η βροχή πέφτει πάνω σε ξηρό χώμα και απελευθερώνει ουσίες από μικροοργανισμούς του εδάφους, κυρίως ακτινοβακτήρια. Αυτά τα βακτήρια παράγουν μια οργανική ένωση που ονομάζεται γεοσμίνη, η οποία έχει χαρακτηριστική μυρωδιά και γίνεται εντονότερη λίγο πριν τη βροχή, όταν η υγρασία στον αέρα αυξάνεται.

Εκτός από τη γεοσμίνη, πολλά φυτά σε περιόδους ξηρασίας απελευθερώνουν μέσω των ελαίων τους πτητικές ουσίες που απορροφώνται από τις επιφάνειες του εδάφους. Όταν πέσουν οι πρώτες σταγόνες, αυτές οι ενώσεις “ξεπλένονται” στον αέρα και δημιουργούν αυτήν τη μοναδική αίσθηση. Η όσφρησή μας, ευαίσθητη σε ελάχιστες συγκεντρώσεις γεοσμίνης, συλλαμβάνει το άρωμα σχεδόν αστραπιαία.

Κι όμως, αυτή η μυρωδιά δεν είναι μόνο χημεία είναι και συναίσθημα. Οι περισσότεροι από εμάς τη συνδέουμε με κάτι γνώριμο, σχεδόν παρηγορητικό. Η φύση ετοιμάζεται να καθαρίσει, να δροσίσει, να ανανεωθεί. Και πριν ακόμη ξεκινήσει η βροχή, η μύτη μας το έχει ήδη καταλάβει.