Μετά την τεράστια επιτυχία του Μικρά Αγγλία, πρωταγωνιστεί στο σουρεαλιστικό Τhe Rocky Horror Show, ετοιμάζεται για την παράσταση Έντα Γκάμπλερ του Ίψεν στη Στέγη, ενώ εμφανίζεται και στα τηλεοπτικά Κλεμμένα Όνειρα. Ο Μάξιμος Μουμούρης μοιάζει να επανεφευρίσκει και να προκαλεί συνεχώς την καλλιτεχνική φύση του. Και το κερασάκι στην τούρτα; Δεν θα απέκλειε κάποια στιγμή να υποδυθεί ένα σούπερ ήρωα. Κακέ λύκε, φάε τη σκόνη του.
Αεικίνητος και με μια γλυκιά δημιουργική κούραση ζωγραφισμένη στο βλέμμα του, εισβάλλει φουριόζος στα παρασκήνια του θεάτρου Rex, όπου και συναντηθήκαμε για τη συνέντευξη. Γύρω μας οι υπόλοιποι ηθοποιοί της παράστασης κάνουν πρόβες και ζέσταμα. Φοράει τζιν και μονόχρωμο μακρυμάνικο Τ-shirt. «Καθημερινά το στιλ μου είναι μάλλον απλό και λειτουργικό, αναπόφευκτα με τόσο τρέξιμο» θα μου πει λίγο αργότερα.
-Πώς αποφάσισες να κάνεις μιούζικαλ φέτος; Πώς βιώνεις γενικά το όλο fun κλίμα με το Rocky Horror Show;
Έχω ήδη μια σχέση με το μιούζικαλ, οπότε το είδος δεν μου είναι άγνωστο. Είχα κάνει το Cabaret και μετά έ να τρελό έργο, μια μαύρη κωμωδία-μιούζικαλ, το Είμαι Άσχετη, με τον Γιάννη Αναστασάκη, που περιείχε μικρά τραγουδιστικά μέρη με πρωτότυπη μουσική. Στην πορεία σκηνοθέτησαμια κωμωδία-μιούζικαλ, που έγραψαν δύο φίλοι μου από τη σχολή, η Βίκυ Κουκούτση και ο Νίκος Σταθόπουλος. Η διαφορά με το Rocky Horror είναι ότι εδώ τραγουδάω πολύ περισσότερο σε σχέση με τις προηγούμενες φορές, αλλά το απολαμβάνω και περνάω πολύ καλά. Είναι τόσο δύσκολο όσο και τόσο ωραίο, αν και ποτέ δεν φοβήθηκα την ιδέα να τραγουδήσω πάνω στη σκηνή. Πόσο μάλλον όταν υπήρχε βοήθεια από τον Γιάννη Βασιλείου, που μας έκανε φωνητική διδασκαλία και έγραψε και τους στίχους των τραγουδιών. Θεωρώ ότι με πολλή δουλειά όλα γίνονται και το ίδιο πιστεύει και ο Κωνσταντίνος! Δεν πιστεύω, βέβαια, ότι τραγουδάω τέλεια, αλλά κάτι γίνεται. (γέλια)
Από το 1 μέχρι το 10, πόσο ασχολείσαι με τη μόδα;
Όχι ιδιαίτερα, αν και έχω αδυναμία στα vintage ρούχα και αντικείμενα. Αγαπάω την πεπαλαιωμένη εικόνα τους. Μου αρέσει, όμως, πάρα πολύ να ντύνομαι επίσημα, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις. Απολαμβάνω τη διαδικασία. Θεωρώ το κοστούμι το πιο ενδιαφέρον ένδυμα μιας αντρικής γκαρνταρόμπας. Νιώθω ωραία όταν το φοράω. Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα προκλητικό σχετικά έργο σε απασχόλησε καθόλου; Kοίτα, από την αρχή ο Κωνσταντίνος (σ.σ. Ρήγος) ήξερε ότι το έργο ήθελε να πάει προς μια ακραία αποτύπωση, προς την καρικατούρα. Στην ταινία αυτό δεν είναι τόσο εμφανές, αλλά, αν διαβάσεις το θεατρικό, είναι προφανές ότι το έργο αυτοανατρέπεται. Οπότε είναι προστατευμένο από τις φοβίες που μπορεί να προκύπτουν λόγω της σεξουαλικής προκλητικότητάς του.
Διαβάστε την υπόλοιπη συνέντευξη και δείτε η φωτογράφιση στο νέο τεύχος Δεκεμβρίου που κυκλοφορεί.
Καμπαρντίνα και βαμβακερό παντελόνι, Ermenegildo Zegna Store.
Κοτλέ πουκάμισο, Ermenegildo Zegna Store.
Από τoν Σταμάτη Ορφανούδη
Φωτογραφίες: Διονύσης Ανδριανόπουλος
Επιμέλεια: Ναταλία Μπαλτά
