Plus size όνειρο: Επιτέλους οι πολύ ζουμερές γυναίκες κατέκτησαν τις μεγάλες πασαρέλες

Τα κιλά ήταν -και είναι δυστυχώς- μια μορφή ρατσισμού που ο κόσμος κακώς ανέχεται και ακόμα χειρότερα πολλές φορές επικροτεί με την αδιαφορία του. Είναι σχεδόν αποδεκτό για κάποιον να σχολιάζει το βάρος κάποιου άλλου και αυτό είναι έκδηλο σε όποιον τυχαίνει να έχει παραπανίσια κιλά, που με την παραμικρή ευκαιρία ακούει εκνευριστικά τσιτάτα τύπου «αν ήθελε, θα αδυνάτιζε» ή χαρακτηρισμούς τύπου «χοντρός» ή άλλα κοσμητικά επίθετα, τα οποία αν ο καθένας κράταγε για τον εαυτό του θα ζούσαμε σε ένα καλύτερο κόσμο. Και ποιο είναι το αποδοτικό αντίδοτο σε μία κοινωνία που η χοντροφοβία είναι υπαρκτή και κραταιή μορφή ρατσισμού και ταλανίζει πολλούς από εμάς, καθώς ιδιαίτερα στη χώρα μας τα ποσοστά παχυσαρκίας είναι πολύ μεγάλα; Η ενημέρωση και η ορατότητα. Ενημέρωση για το πώς προκαλείται η παχυσαρκία και τι σημαίνουν τα κιλά για κάθε άνθρωπο. Μαζί με την ενημέρωση λίγη συμπόνια για τα συναισθήματα του άλλου θα βοήθαγαν επίσης για να εξαλειφθεί ο ρατσισμός, αλλά ο άνθρωπος σαν είδος δεν φημίζεται γι αυτό το χαρακτηριστικό του. Και ορατότητα με την έννοια ότι άνθρωποι με παραπάνω κιλά δεν είναι υποχρεωμένοι να ανταποκρίνονται στις επιταγές και τις προκαταλήψεις τις κοινωνίας για το τι πρέπει να φοράνε ή  τι πρέπει να κάνουν ή τι δεν μπορούν να κάνουν. Εκεί μπαίνει και η σημασία του να βλέπουμε στις πασαρέλες μοντέλα που δεν είναι απλά σε size zero και η μόδα θέλει να αποκαλεί plus size. Untitled-1 Η μόδα έχει παραδοσιακά υπάρξει μια αφοριστική βιομηχανία για τους plus size (όρος που χρησιμοποιώ με το περιεχόμενο που ανέφερα παραπάνω και με κανέναν άλλο τρόπο) ανθρώπους προβάλλοντας πρότυπα υπερβολικά αδύνατων ανθρώπων που δημιουργούν πίεση σε όλους να αποκτήσουν κάτι που δεν υπάρχει και πολλοί αποκαλούν ιδανικό βάρος και τέλειες αναλογίες. Οπότε κάθε φορά που ένας σχεδιαστής που περιλαμβάνει στην πασαρέλα του μία γυναίκα ή έναν άντρα που παραδοσιακά δεν θα περίμενε να δει κάποιος σε ένα catwalk, βοηθά στο να γίνει νόρμα ότι δεν χρειάζεται να έχεις ένα συγκεκριμένο σωματότυπο για να περπατήσεις σε μία πασαρέλα, ούτε ότι τα ρούχα απευθύνονται μόνο σε πολύ αδύνατους ανθρώπους. Τα πράγματα έστω και αρκετά καθυστερημένα φαίνονται να αλλάζουν καθώς η τάση στις πασαρέλες θέλει πλέον και κανονικές γυναίκες να περπατούν με χάρη και στιλ φορώντας τα ρούχα των μεγαλύτερων σχεδιαστών χωρίς να είναι αποκλεισμένες από τα μεγάλα brands. Michael Kors, Prabal Gurung και Christian Siriano φέτος χρησιμοποίησαν στα fashion show τους για το φθινόπωρο και το χειμώνα του 2017-18, γυναίκες με κανονικές αναλογίες πέρα μακριά από τα ανορεξικά πρότυπα που βλάπτουν εν γένει την διαπαιδαγώγηση των γυναικών σχετικά με το υγιές σώμα και τον ορισμό του. InStyle_800x_sample Ο Christian Siriano που έχει συμπεριλάβει plus size μοντέλα εδώ και δύο σεζόν -και μάλιστα φέτος είδαμε δέκα plus size μοντέλα στο show του- είπε ότι σημαντικό να βλέπει ο κόσμος γυναίκες κάθε σιλουέτας για να μπορεί και το κοινό να δει το fit των ρούχων του σχεδιαστή σε πραγματικά σώματα. Ο Michael Kors αναγνώρισε ότι ένα super model σαν την Ashley Graham, η οποία έγινε viral με αυτή της την εμφάνιση, προφανώς και εκπροσωπεί ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του γυναικείου πληθυσμού και δεν μπορεί να μην περπατήσει σε μία πασαρέλα ενός Οίκου που φτιάχνει ρούχα μέχρι size 16 σε αντίθεση με τα περισσότερα brands. Και ο Prabal Gurung απέδειξε με το casting της Candice Huffine ότι η υψηλή ραπτική δεν απευθύνεται μόνο σε γυναίκες size zero.Υπάρχει πολύς δρόμος να διανύσει η μόδα για μιλήσουμε για ίσες ευκαιρίες και διαφορετικότητα, αλλά σίγουρα αυτό είναι αρχή για το κίνημα του body positivity. Διαβάστε ακόμα: Το ρετρό χτένισμα της Κατερίνας Στικούδη είναι τέλειο για βραδινές εμφανίσεις Η Ελιάνα Χρυσικοπούλου έκανε την πιο εντυπωσιακή πλεξίδα που έχουμε δει Τα αγαπημένα κόκκινα κραγιόν της Μαρίας Ηλιάκη είναι ιδανικά για κάθε βραδινή έξοδο Ακολουθήστε το InStyle στο instagram]]>

Tags:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Newsletter

#StayInStyle

Λάβετε ειδοποίηση για νέα άρθρα