Τα δύσκολα παιδικά χρόνια μεγαλώνοντας μακριά από τη μαμά του, η απόφαση να δουλέψει από μικρή ηλικία για να είναι ανεξάρτητος, ο θάνατος του μεγαλύτερου γιου του από λευχαιμία που κλόνισε την οικογένειά του, το διαζύγιό του. Ο σχεδιαστής που πάντα αντιμετώπιζε με δύναμη ψυχής τις δυσκολίες της ζωής, τώρα ετοιμάζεται να παντρευτεί τη γυναίκα στην οποία έκανε πρόταση γάμου στο Πάμε Πακέτο της Βίκυς Χατζηβασιλείου. Στην οδό Περικλέους στο κέντρο της Αθήνας δεσπόζει το δημοφιλές κατάστημα υφασμάτων του Ερωτόκριτου. Ο Ερωτόκριτος, κατά κόσμο Νίκος Κιμιωνής, έχει τον τρόπο του να κάνει τον κόσμο να χαμογελά, μεταδίδοντας τη θετική του ενέργεια, με μόττο του τη φράση «έχουμε ένα εκπληκτικό τώρα». Μια στάση ζωής που υιοθέτησε τα τελευταία χρόνια. «Το κατάστημα με τα υφάσματα ξεκίνησε το 2010. Από τα 17 μου, όταν τέλειωσα το Λύκειο, άρχισα να δουλεύω στο ύφασμα. Εργαζόμουν σε καταστήματα λιανικής. Έμαθα την τέχνη γιατί μπήκα στη δράση», μου λέει χαμογελώντας. Ο Ερωτόκριτος μοιάζει πάντα ευδιάθετος και, όπως εξηγεί, προσπαθεί να αντιμετωπίζει με θετική ματιά, ακόμα και τις πιο σκληρές και δύσκολες στιγμές της ζωής του. Γιατί, όμως, όχι Νίκος, αλλά Ερωτόκριτος; «Γεννήθηκα στην Αθήνα αλλά μέχρι τα 11 μου έζησα στην Κρήτη», μου εξηγεί. «Με μεγάλωσε η γιαγιά μου, οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν έξι μηνών. Η μητέρα μου είχε επιλόχεια κατάθλιψη και ο πατέρας μου θεώρησε καλό να μείνουμε στην Κρήτη μαζί του, εγώ και ο αδελφός μου. Η γιαγιά μου, που μας μεγάλωσε, ήταν σπάνια γυναίκα και μου δίδαξε τα πάντα. Τη μητέρα μου την ξαναείδα στα 13 μου. Έψαχνε τρόπους να μας βρει αλλά δεν την άφηνε ο πατέρας μου να έρθει σε επαφή. Φυσικά σαν παιδί την αναζητούσα και γω, αλλά μας έλεγαν ότι είναι άρρωστη και δεν κάνει να μας δει». Αναρωτιέμαι αν η προβληματική σχέση των γονιών και ο αποχωρισμός από τη μητέρα του άφησαν συναισθηματικά κενά και ερωτήματα. «Το κενό των γονιών μου δεν το άφησε η γιαγιά μου να φανεί, πήρα πολύ αγάπη. Ούτε έχω πει ποτέ ‘γιατί μου συνέβη αυτό’. Στη ζωή μου δεν υπάρχει «γιατί». Ό,τι κι αν έρχεται το αντιμετωπίζω. Δούλευα από τα 15 μου χρόνια για να καταφέρω να σταθώ στα πόδια μου, να είμαι αυτάρκης. Ήθελα να βρω μια δουλειά για να νιώθω ασφαλής. Όλα όσα μου συνέβησαν, με έμαθαν πολλά για τη ζωή». Πώς αντιμετώπισε το γεγονός πως ο πατέρας του τον κράτησε μακριά από τη μητέρα του για 13 ολόκληρα χρόνια; «Οι σχέσεις μου με τον πατέρα μου, που πλέον έχει φύγει από τη ζωή, ήταν καλές. Τον κατάλαβα και τον συγχώρησα. Και με τη μαμά μου έχω πολύ καλή σχέση, βέβαια ζει στην Άρτα οπότε δεν βλεπόμαστε τόσο συχνά». Ίσως έχοντας ενδόμυχα την ανάγκη να δημιουργήσει τη δική του οικογένεια μετά τα περιπετειώδη παιδικά του χρόνια, παντρεύτηκε μικρός. «Ήμουν 25 χρονών όταν έκανα πρόταση γάμου στην πρώην γυναίκα μου. Έμεινα παντρεμένος για 9 χρόνια, μαζί αποκτήσαμε τρία παιδιά. Σήμερα ο Χρήστος είναι 14 ετών και η Ειρήνη 9. Ο Μανώλης μου θα ήταν 17. Κάποια στιγμή αρρώσταινε συνέχεια, κάναμε εξετάσεις και είχε 1.000.000 λευκά αιμοσφαίρια. Οι γιατροί δεν μας έδωσαν πολλές ελπίδες. Κάναμε μεταμόσχευση μυελού των οστών από δότη στην Αμερική και πέτυχε. Το παιδί μου έζησε άλλο ενάμισι χρόνο. Οι γιατροί είχαν πάθει σοκ, το είδαν σαν θαύμα. Είχα πολύ δύναμη, κι έχω ακόμα. Δεν το λέω για να το ‘παίξω’. Ήμασταν παράδειγμα στο «Παίδων» όλον τον καιρό που δίναμε αγώνα. Και το παιδί είχε πολλή δύναμη. Δεν γκρίνιαξε ούτε δυσανασχέτησε καθόλου. Είχαμε πίστη, ελπίδα κι αισιοδοξία. Όλοι μαζί. Ο γιος μου μιλούσε λες και ήταν 20 χρονών. Κάποια στιγμή για να του δώσω ώθηση και κίνητρο για ζωή, του είπα ότι θα ανοίξουμε μαγαζί δικό μας. Βρήκα το μαγαζί στην Περικλέους και σχεδίαζα να το ανοίξω σε έξι μήνες. Τελικά το παιδί έφυγε τέσσερις μήνες μετά, ήταν Δεκέμβριος του 2009. Το μαγαζί το άνοιξα τελικά τον Απρίλιο του 2010. Κάθε Χριστούγεννα, αφιερώνω την ημέρα της παραμονής στο «Χαμόγελο του Παιδιού», στη μνήμη του παιδιού μου. Κάνω κρητικό γλέντι, κλείνω το δρόμο έξω από τα μαγαζί, έρχεται ο κόσμος, χορεύουμε και γλεντάμε. Όλες οι εισπράξεις της ημέρας πάνε στο σύλλογο». Πώς αντιμετώπισαν τα δύο μικρότερα παιδιά του την απώλεια του μεγάλου τους αδελφού αλλά και το διαζύγιο των γονιών τους την ίδια περίπου περίοδο; «Τα άλλα δύο παιδιά μου διαχειρίστηκαν αρκετά καλά την απώλεια του αδελφού τους. Στην αρχή κάναμε πολλές επισκέψεις σε ψυχολόγους. Τώρα έχουμε πει ότι ο Μανώλης ζει μέσα μας, στις καρδιές μας, δεν το βιώνουν ως θάνατο. Ο λόγος που χωρίσαμε τελικά με τη σύζυγό μου, το 2009, ήταν γιατί δεν είχαμε πια επικοινωνία. Το είχαμε προσπαθήσει πολύ, γιατί μέσα μου δεν ήθελα να χωρίσω. Δεν ήθελα να ζήσουν τα παιδιά μου αυτό που έζησα εγώ μετά το χωρισμό των γονιών μου. Σήμερα πάντως έχουμε καλές σχέσεις». Ο ίδιος λέει πως κατάφερε να διαχειριστεί το θάνατο του παιδιού του, προσπαθώντας να κάνει θετικές σκέψεις. « Δεν είπα ποτέ ‘γιατί Θεέ μου πήρες το παιδί μου’. Έτσι μου βγήκε. Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου κι έχω μάθει να βλέπω το φως στην άκρη του τούνελ, να ανακαλύπτω και να αντλώ τα θετικά τις ζωής», λέει και αποκαλύπτει πως σε αυτό τον βοήθησε το γεγονός πως τα τέσσερα τελευταία χρόνια κάνει την προπόνηση ζωής «Αξίζω» (το σεμινάριο αυτογνωσίας,αυτοβελτίωσης και εσωτερισμού που κάνει η life coach Γιώτα Φασουλή). «Μια διαδικασία στην οποία γίνεσαι παρατηρητής του κόσμου και των άλλων», μου αναφέρει. Σε μία απο τις τελευταίες εκπομπές του “Πάμε Πακέτο” για τη φετινή σεζόν, ο Ερωτόκριτος θέλησε να εκφράσει τα συναισθήματα του, για τη σύντροφο του Μαρία Τσαγκαράκη. Της έστειλε λοιπόν “πακέτο”, επιφυλάσσοντας μια μεγάλη έκπληξη. Την πρόταση γάμου που έκανε στην Μαρία του, μπροστά στην Βίκυ Χατζηβασιλείου και το τηλεοπτικό κοινό. “Με τη Μαρία είμαστε ζευγάρι δυο μήνες και σχεδιάζουμε να παντρευτούμε τον Ιουλίο του 2017. Της έκανα πρόταση μέσω της εκπομπής για να φωνάξω σε όλο τον κόσμο τον έρωτα μου. Μπορεί να γνωριζόμαστε λίγο καιρό αλλά είμαι σίγουρος για την επιλογή μου. Θέλω να κάνω οικογένεια μαζί της”, λέει ο επιχειρηματίας. Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα. Πηγή: www.peoplegreece.com]]>