Μάρα Δαρμουσλή ήταν από τα τοπ μοντέλα της γενιάς της. Με αληθινή διεθνή καριέρα. Και όταν έσβησαν τα φώτα της πασαρέλας, άναψαν εκείνα της θεατρικής σκηνής. Δεν ήταν, όμως, ένα ακόμη μοντέλο που κάνει την ηθοποιό. Αγάπησε το σανίδι. Αλλιώς πώς θα καλωσόριζε το 2017 με τρεις παραστάσεις ταυτόχρονα; Όταν είσαι σε μικρή ηλικία μπροστά σε τόσα φώτα, όπως η Μάρα που ταξίδεψε σε ολόκληρο τον πλανήτη κάνοντας μόντελινγκ, πώς γίνεται να παραμείνεις προσγειωμένος χωρίς να πάρουν τα μυαλά σου αέρα; «Περνάς διάφορες περιόδους. Πιστεύω πως με έσωσε το γεγονός ότι δεν πήρα σοβαρά το μόντελινγκ. Γιατί όταν κάποια στιγμή το είδα έτσι, είχα μείνει 47 κιλά και λίγο αργότερα είχα γίνει βουλιμική. Συνήθως, λοιπόν, ήμουν ένας μικρός καραγκιόζης που έκανε πλάκα σε κάθε ευκαιρία. Διαφορετικά, χάνεις τον εαυτό σου αν πιστέψεις ότι είσαι μοιραία με κραγιόν, τακούνια και δημοσιότητα. Υπάρχουν στιγμές που όσο πιο “σοβαρός” δείχνεις στη δουλειά σου, τόσο πιο γελοίος φαίνεσαι στη ζωή σου». Οι εναλλαγές στο περιβάλλον της δουλειάς της ήταν συνεχείς, καθώς την ήθελαν σε πολλές χώρες. «Μόνο στην Ιαπωνία δεν πήγα ποτέ. Γιατί με ζητούσαν μόνο τον Ιούνιο και με ήθελαν κάτασπρη. Κάτι που δεν κατάφερα ποτέ, γιατί, ούσα Ελληνίδα, μαυρίζω από το Μάιο. Αλλά έζησα στιγμές απόλυτης χλιδής. Όπως και απόλυτης ένδειας. Έχω δουλέψει για την εταιρεία διαμαντιών Steinmetz, που ήταν χορηγός της Mercedes Mclaren στο Grand Prix του Μονακό, και ήμουν κάθε μέρα στη θαλαμηγό του διοργανωτή με διαμάντια αξίας 10 εκατομμυρίων αλλά και σωματοφύλακα δίπλα μου, σαν σε ταινία James Bond. Και από την άλλη, έχω φωτογραφηθεί στην Ταϊλάνδη και την Ινδονησία, που βλέπεις στους δρόμους τους τόνους σκουπίδια και άστεγους. Βέβαια, ήμουν από τις τυχερές που ταξίδεψαν πολύ, γιατί τώρα πια φωτογραφίζεσαι στο στούντιο και σου βάζουν ό,τι φόντο θέλουν στον υπολογιστή». Η μοναδική γυμνή φωτογράφιση που θα έκανε θα ήταν με τον Helmut Newton το 2004. «Είχαμε συμφωνήσει. Κλείσαμε τις ημερομηνίες. Έκανα το δοκιμαστικό στο στούντιό του στο Παρίσι. Αλλά ξαφνικά με ειδοποίησαν ότι έφυγε από τη ζωή. Και πραγματικά λυπήθηκα γιατί αν και ήταν μυστήρια η ατμόσφαιρα στο χώρο του, ένιωθα πολύ άνετα». Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτό το Σάββατο, μαζί με το Πρώτο Θέμα. Peoplegreece.com]]>
